Κυριακή 26 Φεβρουαρίου 2012
ΕΛΛΑΔΑ, ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΚΑΙ ΑΓΟΡΕΣ
Κίνδυνος μεγάλης ανθρωπιστικής καταστροφής στην Ατιική
Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου
Θα αποφύγουμε τη χρεωκοπία και θα μείνουμε στο ευρώ. Αυτό ήταν/είναι το
επιχείρημα που η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου-Σόρος υπό τον Παπαδήμο χρησιμοποιεί
για να δικαιολογήσει το πρόγραμμα νομικού αφοπλισμού και εν συνεχεία οικονομικής
καταστροφής του ελληνικού έθνους, λαού και κράτους, που συνιστά το ακόμα ανολοκλήρωτο,
μη ανεπίστρεπτο πακέτο PSI-Μνημόνιο-Δανειακή.
Λέμε μη ανεπίστρεπτο γιατί, παρά την ψήφιση του νομοσχεδίου την Κυριακή ακόμα
ούτε τα ομόλογα έχουν υπαχθεί στο αγγλικό δίκαιο, ούτε έχει υπερψηφισθεί από τη
Βουλή η επονείδιστη νέα Δανειακή, σταθμός ακόμα και για τα παγκόσμια δεδομένα
της αποικιοκρατίας. ‘Οσοι λοιπόν έχουν συνείδηση του τι σημαίνουν αυτά τα
κείμενα οφείλουν να κάνουν τα πάντα που μπορούν για να σταματήσουν το
πρόγραμμα. Δεν αρκεί να λέμε ότι αγωνιζόμαστε, πρέπει να αγωνιζόμαστε.
Υπογραμμίσαμε επανειλημμένως ότι το παραπάνω επιχείρημα είναι ένα ψέμμα μεγαλύτερο, μια απάτη πιο καταστροφική από το «λεφτά υπάρχουν» του Γιωργάκη. Το πακέτο δεν αποτρέπει τη χρεωκοπία και δεν διασφαλίζει τη συμμετοχή στο ευρώ. Μετατρέπει μια σοβαρή οικονομική κρίση σε εθνική καταστροφή. Οργανώνει τη μετάβαση σε μια «Ελλάδα χωρίς ‘Ελληνες», μαζική
μετανάστευση Ελλήνων από την Ελλάδα και περιθωριοποίηση όσων μείνουν εντός, μακροχρόνια
ανάλογη προς τον διωγμό των Εβραίων από τον Τίτο το 79. ‘Ένα κοινωνικό (τουλάχιστο)
ολοκαύτωμα του ελληνικού λαού.
Αυτό δεν είναι Βαϊμάρη ή ’29, είναι χειρότερο!
Οι οικονομικές στατιστικές της χώρας είναι ήδη τρομακτικές, συγκρίσιμες με το κραχ του 1929 και τη Βαϊμάρη, οδηγούσες κανονικά σε αναρχική αποσύνθεση του κοινωνικού ιστού, εμφύλιο ή εξωτερικό πόλεμο, αν δεν μεσολαβήσει σοβαρή διόρθωση. Το χειρότερο είναι άλλο. ‘Οπως
επισημαίνει ο οικονομολόγος Δ. Γεωργόπουλος, οι στατιστικές δείχνουν κάτι πολύ
παράξενο. Μετά από τέσσερα χρόνια ύφεσης, το φαινόμενο ακολουθεί ακόμα ανοδική
τροχιά. Αν αυτό επιβεβαιωθεί στο επόμενο τρίμηνο/εξάμηνο, δεν ακολουθούμε την
κανονική κατανομή μιας βαριάς οικονομικής κρίσης, αλλά πηγαίνουμε σε καταστροφή
όλης της δομής. Η καμπύλη δεν οδηγείται σε επαναφορά, αλλά σε ταλάντωση στο
άπειρο, απροσδιόριστου αποτελέσματος. Θα μπορούσε να οδηγήσει π.χ. σε μείζονα ανθρωπιστική κρίση στην Αττική. 250.000 άνθρωποι ήδη σιτίζονται στα συσσίτια (ενώ ο Σκάι, σε ένα ιστορικό ρεκόρ θράσους, υποκρισίας και κυνισμού, βοηθάει να επιζήσουν τα
θύματα της πολιτικής που υποστήριξε με φανατισμό). ‘Ισως ο Παπαδήμος έχει επίγνωση
του κινδύνου, αλλά συμπεριφέρεται ως πυρομανής, όπως και η ΕΕ, συνεχίζοντας την
πολιτική που προκαλεί το φαινόμενο.
Εν πάσει περιπτώσει, μια τέτοια εικόνα, αν δεν μεσολαβήσει σοβαρή διόρθωση, οδηγεί
είτε σε πλήρη δημοσιονομική κατάρρευση, είτε σε κοινωνική έκρηξη μεγάλης
κλίμακας στους επόμενους τρεις με έξη μήνες. ‘Ότι από τα δύο συμβεί θα
επιταχύνει τη διαδικασία αποσύνθεσης.
Οι Γερμανοί θέλουν προτεκτοράτο και οι τράπεζες καταστροφή
Σε ότι αφορά την εξωτερική πτυχή το πακέτο Παπαδήμου-Σαμαρά δεν διασφαλίζει την παραμονή στο ευρώ, οργανώνει την αποβολή μας από την ευρωζώνη, χωρίς κόστος για τους πιστωτές και προς όφελος των γενικότερων παγκόσμιων σχεδίων τους. Υποστηρίξαμε επανειλημμένως, εμείς αλλά και το αμερικανοεβραϊκό Stratfor,
ότι, αυτό που δεν έχει αντιληφθεί η ελληνική άρχουσα τάξη και το πολιτικό
προσωπικό είναι ότι η Αυτοκρατορία των Τραπεζών χρειάζεται τώρα περισσότερο την
καταστροφή της Ελλάδας, ένα κοινωνικό αρχικά, εθνικό ίσως μετά ολοκαύτωμα, απότι
την απλή μετατροπή της σε κάπως σταθερό προτεκτοράτο, όπως συνέβαινε στο
παρελθόν. Ούτε και μεις όμως δεν περιμέναμε να επιβεβαιωθούμε τόσο γρήγορα, μια
μέρα μόλις μετά την ψήφιση του κειμένου της ντροπής από τους 199.
Περιμένει κανείς όταν οι δούλοι κάνουν τη δουλειά τους, προσφέροντας χώρα και λαό στο πιάτο, τα αφεντικά να τους επιβραβεύουν με φιλικό χτύπημα στην πλάτη και κάποιες ενθαρρυντικές φράσεις. Εδώ συνέβη το πρωτοφανές να αρχίσουν να τους βρίζουν, να τους φτύνουν και να τους
κλωτσάνε προτού καλά-καλά τελειώσουν τη δουλειά. Να φύγει η Ελλάδα από το ευρώ,
είστε αναξιόπιστοι κλπ. Νέα προσκυνήματα στις Βρυξέλλες, νέα γράμματα από τους
«ηγέτες» με διαβεβαιώσεις ότι δεν είναι ψεύτες και θα παραμείνουν σε όλη τους
τη ζωή δούλοι και ραγιάδες.
Προς έξοδο από το ευρώ
H έξοδος από το ευρώ, υπό τις συνθήκες που οργανώνεται, είναι το πρώτο μόνο βήμα μιας πορείας που κινδυνεύει να οδηγήσει σε αναίρεση του από τριών αιώνων βασικού
προσανατολισμού του ελληνικού έθνους προς την Ευρώπη και τις αξίες του
Διαφωτισμού, μιας στρατηγικής κατεύθυνσης που, εκτός των άλλων, ταιριάζει με αυτό
που είναι και θέλει να είναι ο ‘Ελληνας από τη στιγμή που παύει νάναι Ραγιάς,
με την ιστορία, την πολιτιστική-συμβολική ισχύ και το συμφέρον ενός μικρού λαού
στο μεταίχμιο του σλαβικού, μεσανατολικού και δυτικοευρωπαϊκού κόσμου.
Ο γράφων ανήκει στην εξαιρετικά ολιγάριθμη ομάδα σχολιαστών στην Ελλάδα που επέκριναν εγκαίρως το Μάαστριχτ, δεν ανήκει σε εκείνους που, αφού υποστήριξαν τη συνθήκη ή και την ψήφισαν, ξαφνικά ανακάλυψαν τα αγαθά μιας δήθεν, φαντασιακής πορείας προς την εθνική
ανεξαρτησία, που κινδυνεύει εν τοις πράγμασι να καταλήξει σε κάτι χειρότερο από
την Ελλάδα του Πιουριφόι. Το επιχείρημα του Παπαδήμου και του ΚΚΕ είναι
ταυτόσημο στον πυρήνα του: να είσαι Ευρωπαίος, λένε αμφότεροι, σημαίνει να κάνεις αυτά που σου λένε. Η διαφορά είναι ότι ο Παπαδήμος λέει ας τα κάνουμε για να μείνουμε, το ΚΚΕ λέει ας
φύγουμε για να μη τα κάνουμε. Ευρωπαίος κατά τη δική μας κατανόηση, σημαίνει
αυτεξούσιος και κυρίαρχος, δηλαδή ικανός να πει όχι. Σημαίνει ότι όταν
βρίσκεσαι ήδη στη λέσχη δίνεις αγώνα υπέρ των εθνικών συμφερόντων σου και στο
όνομα της Ευρώπης.
Το Μάαστριχτ είναι ήδη νεκρό και το 4ο Ράιχ δεν θα πετύχει. Το πραγματικό ζήτημα που ο ελληνικός και οι υπόλοιποι ευρωπαϊκοί λαοί αντιμετωπίζουν είναι μέσα από ποιά πορεία θα
ενώσουν τις δυνάμεις τους εναντίον του νέου χρηματοπιστωτικού φασισμού, που
θέλει να διαλύσει κράτη και έθνη στην Ευρώπη, πως θα αποφύγουν τον πόλεμο ενός
ευρωπαϊκού λαού εναντίον του άλλου, ή, αν δεν τον αποφύγουν, πως θα
συγκροτήσουν μέτωπο υπεράσπισης των εθνών, του πολιτισμού και της δημοκρατίας
στην ήπειρο.
Η Αθήνα ως πράκτωρ χάους για λογαριασμό της Goldman Sachs
Η ΕΕ είναι «ατελής» συγκρινόμενη με κράτος. Δεν διαθέτει αυτόματο μηχανισμό υπεράσπισης των εθνικών συμφερόντων, τον ρόλο αυτό καλούνται να παίξουν οι εθνικές κυβερνήσεις. Γι’ αυτό οι κυβερνήσεις Παπανδρέου και Σαμαρά-Βενιζέλου-Παπαδήμου, αμφότερες υπό τον άμεσο έλεγχο του διεθνούς χρηματιστικού κεφαλαίου, μη υπερασπιζόμενες τα ελληνικά εθνικά
συμφέροντα, έπαιξαν πολύ σημαντικό ρόλο στη διασπορά χάους στην Ευρώπη, στην
εκδήλωση της ευρωπαϊκής κρίσης και, ακόμα σπουδαιότερο, στον τρόπο που
αντιμετωπίστηκε.
Η Goldman Sachs, μεγαλύτερη τράπεζα στον κόσμο και πανταχού παρούσα στις οικονομικές κρίσεις του τελευταίου αιώνα, βοήθησε να φτιαχτεί η φούσκα του χρέους και, με τη συμφωνία των swaps, το μασκάρεμα του χρέους, δημιούργησε δηλαδή, εδώ και μια δεκαετία, τόσο τον μηχανισμό δημιουργίας της φούσκας, όσο και τον μηχανισμό διάρρηξής της, με την Ελλάδα όμως και όχι την ίδια κατηγορούμενη και καταβάλλουσα το κόστος. Η ίδια οργάνωσε την κερδοσκοπική επίθεση κατά της Ελλάδας, οι άνθρωποί της στην ελληνική κυβέρνηση και το κράτος τη διευκόλυναν και ο φίλος της George Soros άπλωσε το δίχτυ των ανθρώπων του γύρω από τον Παπανδρέου και αργότερα τους Σαμαρά και Λαζαρίδη, προσδιορίζοντας έτσι το πώς η Ελλάδα θα απαντήσει στην επίθεση. Μετά ήρθαν διεθνώς οι άνθρωποι της Goldmnan και οι
φίλοι τους, Ρουμπινί, Σόρος, Φρίντμαν του Στράτφορ, ‘Ισσινγκ να μας εξηγήσουν
πόσο καλά για Ελλάδα και Ευρώπη είναι να φύγει η χώρα από το ευρώ. Τέτοιος
πόνος για την Ελλάδα και την Ευρώπη!
Οι ίδιες δυνάμεις πίσω και από Αθήνα
και από Βερολίνο!
Οι ίδιες δυνάμεις που προκάλεσαν την κρίση και προσδιόρισαν την ελληνική απάντηση σε αυτή, προσδιόρισαν και την γερμανική απάντηση! Φρόντισαν να βγάλουν στους ‘Ελληνες τον Ραγιά και στους Γερμανούς τον Φύρερ, με αμφότερες δυνατότητες βαθιά ενσωματωμένες στον εθνικό χαρακτήρα των δύο εθνών και ιδίως των ελίτ τους! Ο ‘Ισσινγκ, σύμβουλος της Goldman Sachs Europe είναι ο αρχιτέκτονας του ευρώ και ο σημαντικότερος ειδήμων σε θέματα νομισματικής
πολιτικής της Γερμανίας. Να μη βοηθήσουμε τους ‘Ελληνες, ήταν το μότο του
άρθρου του στους Financial Times Deutschland, την άνοιξη του 2010, να φύγει η Ελλάδα από το ευρώ, υποστήριζε τον Σεπτέμβριο του 2011 στην ίδια εφημερίδα, με ένα άρθρο που έθετε την ΕΕ προ του διλήμματος είτε να γίνει δικτατορία των αγορών είτε να διαλυθεί. H Goldman Sachs δεν
ελέγχει μόνο τον ‘Ισσινγκ στη Γερμανία. Οι άνθρωποί της ετοιμάζουν τις
αποφάσεις των συνόδων κορυφής της ΕΕ για λογαριασμό της γερμανικής καγκελαρίας
και της γαλλικής προεδρίας και άνθρωπός της διευθύνει την Ευρωπαϊκή Κεντρική
Τράπεζα!
Στην Ελλάδα οι άνθρωποι του Χρήματος οργάνωσαν προς το συμφέρον τους τη βασική ιδιότητα των Ελλήνων πολιτικών, την υποτέλεια. Στο Βερολίνο πέταξαν το δόλωμα του 4ου
Ράιχ, επάγοντας την τόσο συνήθη κυριαρχική διάθεση των γερμανικών ελίτ, που
οδήγησε δύο φορές την Ευρώπη και την ίδια τη Γερμανία στην καταστροφή. Το
αποτέλεσμα είναι ένας άνευ προηγουμένου θρίαμβος για την αυτοκρατορία του Λόιντ
Μπλανκφέιν και όσους θέλουν να διαλύσουν το ευρώ, γιατί δεν τους αρέσουν μεγάλα
κράτη και γιατί χωρίς το παγκόσμιο μονοπώλιο του δολαρίου δεν θάναι εύκολη η
μελλοντική χρηματοδότηση της αμερικανικής οικονομίας και γιατί δεν βλέπουν τον
λόγο η Ευρώπη να ζει καλύτερα από την Ουγκάντα.
Ο θρίαμβος του Χρήματος
Το 2008 είχαν όλοι αγριέψει με τις τράπεζες. Σήμερα, οι Γερμανοί ρίχνουν την ευθύνη στους ‘Ελληνες και το αντίστροφο, οι Βούλγαροι λένε τι καλά που τη παθαίνετε κι εσείς, οι Γάλλοι
βγάζουν τον Γλέζο στην τηλεόραση να μιλήσει για τις σφαγές του Διστόμου. Κανείς
δεν θυμάται πια τον ρόλο των τραπεζών, κανείς δεν σκέφτεται να πάρει μέτρα
εναντίον τους. Οι τράπεζες, δια των οίκων αξιολόγησης, ρυθμίζουν πλέον τα κράτη,
αντί να ρυθμίζονται από αυτά. Η κρίση της ΕΕ, με τον τρόπο που εξελίσσεται,
είναι ο μεγαλύτερος θρίαμβος του καπιταλισμού της καταστροφής και του
παγκόσμιου χρηματιστικού κεφαλαίου, μετά την κατάρρευση του σοβιετικού μπλοκ.
Πριν από είκοσι χρόνια εξαφάνισαν ότι απέμενε από την κληρονομιά της Ρωσικής
Επανάστασης, τώρα επιχειρούν να κατεδαφίσουν ότι απομένει από την κληρονομιά
της Γαλλικής. Το σχεδιαζόμενο κοινωνικό ολοκαύτωμα στην Ευρώπη και το πυρηνικό
στη Μέση Ανατολή, με τον κίνδυνο μιας νέας “Χιροσίμα” στο Ιράν, κινδυνεύουν, αν
δεν αποτραπούν εγκαίρως, να εγκαινιάσουν έναν αιώνα καταστροφών.
Υπάρχει πάντως μια αρχή ελπίδας στην όλο και μεγαλύτερη τάση της κοινωνικής βάσης να αυτοοργανωθεί κοινωνικά, οικονομικά και πολιτικά, με πρωτοβουλίες όπως αυτή του Κοινωνικού Ιατρείου στο Ελληνικό, των «Πολιτών κατά του Χρέους» στο Ηράκλειο, του «Αντικατοχικού Μετώπου» στα Χανιά. Αλλά και στις διεθνείς κινητοποιήσεις υπέρ του ελληνικού λαού με το σύνθημα «Είμαστε όλοι ‘Έλληνες» και στη θέση που υιοθέτησε ο Ολλάντ στη Γαλλία.
Επίκαιρα, 23.2.2011
Konstantakopoulos.blogspot.com
OXI ΣΤΗ ΦΙΜΩΣΗ ΤΟΥ REALFM
Η Εκτελεστική Γραμματεία του Κινήματος Ανεξαρτήτων Πολιτών «Σπίθα» καταγγέλλει τα μέλη του (αντ)Εθνικού Ραδιοτηλεοπτικού Συμβουλίου, για το εξοντωτικό πρόστιμο που επέβαλαν στον ραδιοφωνικό σταθμό RealFM με προφανή επιδίωξη να φιμώσουν την εκπομπή του δημοσιογράφου Γιώργου Τράγκα και την «Ελληνοφρένεια», δύο από τις ελάχιστες ανεξάρτητες φωνές σε μια ζοφερή περίοδο για τον ελληνικό λαό και ένα εξίσου ζοφερό εκδοτικό και ενημερωτικό τοπίο. Αυτοί που παρέδωσαν την Ελλάδα στη Γκόλντμαν Ζακς και τους Ρότσιλντ, στους Σόρος και τους Ροκφέλλερ, στις ξένς υπηρεσίες, θέλουν τον ελληνικό λαό άβουλο, χωρίς φωνή και χωρίς λόγο, για να ολοκληρώσουν το μεγαλύτερο έγκλημα και τη μεγαλύτερη προδοσία εις βάρος του ελληνικού έθνους σε ολόκληρη τη νεώτερη ιστορία του. Αυτός είναι ο λόγος που βάλλονται οι εργαζόμενοι στη δημόσια τηλεόραση, αυτός είναι ο λόγος που επιδιώκουν να μην έχει η Ελλάδα εθνικό πρακτορείο ειδήσεων. Αυτός είναι ο λόγος που, ενώ όλα υα ΜΜΕ έχουν περίπου κοινά προβλήματα, τα μνημονιακά τα καταφέρνουν να επιβιώνουν, ενώ οι ελάχιστες κάπως ανεξάρτητες φωνές, όπως η Ελευθεροτυπία, το ALTER, ο Κόσμος του Επενδυτή κ.α. βάλλονται και καταρρέουν. Δεν γνωρίζουμε αν η απόφαση αυτή είναι προϊόν γερμανικής κυβερνητικής παρέμβασης ή εθελόδουλων ζήλου. Αν όμως συμβαίνει το πρώτο, δείχνει και το πόσο τυφλό είναι το Βερολίνο ως προς τα αποτελέσματα της ελληνικής και ευρωπαϊκής πολιτικής του. Διερωτώμεθα τι περιμένει να δρέψει ως αποτέλεσμα μιας πολιτικής που οδηγεί στην καταστροφή της Ελλάδας και, μεσοπρόθεσμα, της ίδιας της ΕΕ. ‘Aλλωστε, είναι ο ίδιος ο γερμανικός τύπος που άρχισε τη σαδιστική και ρατσιστική συκοφαντική καμπάνια κατά της Ελλάδας, ακόμη και του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού, μια καμπάνια που δεν μειώνει τόσο την Ελλάδα, πολύ περισσότερο την αρχαία Ελλάδα, αλλά δείχνει ποιος είναι ο πολιτισμός, τι είδους δυνάμεις κυριαρχούν στη γερμανική εκδοτική ελίτ. Το ΕΣΡ προσεβλήθη από τον Τράγκα και τη σάτιρα του Καλαμούκη. Δεν το ενόχλησε καθόλου ο υβριστής Πάγκαλος, ή το ότι ο Βενιζέλος, εκπρόσωπος ενός κόμματος που θα ψήφιζε σήμερα το 5% των Ελλήνων, είχε το δικαίωμα να βομβαρδίζει χθες με βλακείες και ψέμματα χωρίς αντίλογο, επί μία ολόκληρη ώρα , τους δυστυχείς τηλεθεατές του MEGA. Δεν το ενοχλεί καθόλου ότι οι κύριες τηλεοράσεις της χώρας έχουν γίνει όργανα των ξένων τραπεζών, υπηρεσιών και δυνάμεων, δεν το ενόχλησε καθόλου ότι, αντί να ενημερώνουν τον ελληνικό λαό, χρησιμοποιούν το δημόσιο αγαθό των ραδιοτηλεοπτικών συχνοτήτων, που τους έχει προσφέρει μια από τις πιο διεφθαρμένες πολιτικές τάξεις του κόσμου, για να μεταβληθούν σε όργανα τρομοκράτησης και πλύσης εγκεφάλου, όργανα ενός ψυχολογικού πολέμου προορισμένου να οδηγήσει τους ‘Ελληνες στην παθητική αποδοχή της αυτοκτονίας τους ως έθνους. Δεν το ενοχλεί καθόλου η κατασυκοφάντηση του ελληνικού λαού, η λοιδωρία, χωρίς δικαίωμα απάντησης ή επανόρθωσης ανακριβειών και ψεμμάτων, ολόκληρων κοινωνικών κατηγοριών, όπως οι δημόσιοι υπάλληλοι, η διοχέτευση κάθε είδους παραπληροφόρησης και ψεύτικων στοιχείων. ‘Όλα αυτά το ΕΣΡ τα βρίσκει φυσιολογικά, μόνο ο Τράγκας και ο Καλαμούκης το ενοχλούν.. Με την απόφασή της αυτή, η δήθεν ανεξάρτητη αρχή του ΕΣΡ ταυτίζεται με τη δοτή και παράνομη κυβέρνηση Παπαδήμου και τα δύο κόμματα που τη στηρίζουν, σε μια επιχείρηση σταδιακής κατεδάφισης της δημοκρατίας στη χώρα, που είναι η αναγκαία συνθήκη για την υποδούλωση των Ελλήνων και την καταστροφή της Ελλάδας. Ελπίζουμε ότι υπάρχουν πατριώτες δικαστές να σταματήσουν τον καταστροφικό και αντεθνικό κατήφορο των δύο άλλων εξουσιών της χώρας. Είναι επιτακτική ανάγκη η άμεση διεξαγωγή εκλογών, η υποβολή σε δημοψήφισμα οποιασδήποτε δανειακής σύμβασης, η άμεση διακοπή της αντιδημοκρατικής εκτροπής στη χώρα. Αθήνα, 23 Φεβρουαρίου 2012
Τετάρτη 22 Φεβρουαρίου 2012
ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΕΛΚΕΔΑ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ
''Η ΜΕΘΟΔΕΥΜΕΝΗ ΥΠΟΘΗΚΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ - ΔΙΕΞΟΔΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΑΔΙΕΞΟΔΟ ΜΕ ΕΘΝΙΚΟΥΣ ΟΡΟΥΣ'' (ΠΑΛΑΙΑ ΒΟΥΛΗ, Σταδίου 13 Πέμπτη 23 Φεβρουαρίου 18:30).
Θα μιλήσουν οι Πρόδρομος Εμφιετζόγλου (πρόεδρος ''ΜΗΧΑΝΙΚΗ ΑΕ''), Παν. Αποστόλου (οικονομολόγος), Φαήλος Κρανιδιώτης (δικηγόρος) και Δημ. Κωνσταντακόπουλος (δημοσιογράφος).
Κυριακή 19 Φεβρουαρίου 2012
OI 199 "ΕΦΙΑΛΤΕΣ" ΚΑΙ ΤΟ ΝΕΟ ΕΑΜ ΤΟΥ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗ
Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου
Μη τους λες “προδότες”, «καθάρματα» να τους λες, μούπε ένας φίλος, αναφερόμενος στους 199 της Βουλής που ακολούθησαν την Κυριακή τις προσταγές των τραπεζών και των εχθρών της Ελλάδας, παραβιάζοντας και τον όρκο που έδωσαν και την αυτονόητη συνταγματική τους υποχρέωση να εκφράζουν τη βούληση των ανθρώπων που τους ψήφισαν. Χωρίς μάλιστα νάχουν, έστω και αυτή, την κάλπικη ψευτοδικαιολογία του Χρυσοχοίδη για το πρώτο μνημόνιο, ότι δεν είδαν, δεν άκουσαν, δεν διάβασαν. Τώρα είχαν όλες τις δυνατές ευκαιρίες, αλλά και την εμπειρία για να ξέρουν άριστα τις συνέπειες που θα υποστεί η χώρα εξαιτίας της ψήφου τους.
Ο φίλος μου εξήγησε ότι, κατά την άποψή του, ο Ιωαννίδης φερ’ ειπείν, ήταν όντως προδότης. Αλλά δεν πρόδωσε συνειδητά, πίστευε ειλικρινά, αν και βλακωδώς, τις διαβεβαιώσεις των Αμερικανών και Ισραηλινών φίλων του ότι θα ενώσει την Κύπρο με την Ελλάδα, όταν οργάνωνε το πραξικόπημα εναντίον του Μακαρίου, το 1974. Πραξικόπημα που ένωσε τελικά, όπως ήταν εξαρχής το σχέδιο, όχι την Κύπρο με την Ελλάδα, αλλά την Κερύνεια και τη Μόρφου με την Τουρκία! ‘Όπως τα μέτρα Παπαδήμου δεν θα σώσουν την Ελλάδα από τη χρεωκοπία και την έξοδο από το ευρώ, θα τις φέρουν κοντύτερα και θα τις κάνουν πιο οδυνηρές, Ετούτοι εδώ, συνέχισε ο φίλος, είναι καθάρματα, δεν ενδιαφέρονται δηλαδή για τα αποτελέσματα των πράξεών τους, είναι αποφασισμένοι να καταστρέψουν ενσυνειδήτως τον ελληνικό λαό για τις δικές τους ιδιοτελείς επιδιώξεις.
Ο χαβαλές των προσκυνημένων
Σε μια από τις σημαντικότερες στιγμές της ελληνικής ιστορίας, όταν το ίδιο το έθνος μας απειλείται στις πιο βασικές προϋποθέσεις της ίδιας της ύπαρξής του, στο καφενείο της Βουλής η ατμόσφαιρα ήταν περίπου στον χαβαλέ, μεταξύ πολιτικών και εντεταλμένων μεγαλοδημοσιογράφων των καναλιών. Αντικρίζοντας κανείς αυτές τις εικόνες, συνειδητοποιεί καλύτερα γιατί, ο Γέρος του Μωριά, αναγκάστηκε, σε μια εξίσου κρίσιμη στιγμή, για να μπορέσει να αντιμετωπίσει τη στρατιά του Ιμπραϊμ, να βροντοφωνάξει προηγουμένως «Φωτιά και Τσεκούρι στους Προσκυνημένους». Είναι η ποιότητα της ελληνικής ελίτ, ο απόλυτα προσκυνημένος χαρακτήρας της, η αδυναμία της να παράγει Ντε Γκωλ, που οδηγεί τον ελληνικό λαό στη μόνη διαθέσιμη για τη σωτηρία του λύση, στους Κολοκοτρώνηδες κ;αι τους Βελουχιώτηδες, που τόσο ανησυχούν τώρα τον Γιώργο Καρατζαφέρη, σε αναζήτηση νέας αποστολής για το κόμμα του.
Την ώρα που οι βαλτοί σταυρωτές του ελληνικού λαού αστειευόντουσαν εντός, ο γράφων ήταν απέξω, δίπλα στον Μίκη Θεοδωράκη και τον Μανώλη Γλέζο, τα δύο σύμβολα της μαχόμενης, ανθιστάμενης Ελλάδας. Το πλήθος τους αποθέωνε καθώς πλησίαζαν στο κέντρο του πεζοδρομίου της Αμαλίας, όταν τα ΜΑΤ, χωρίς να έχει προηγηθεί η παραμικρή απειλητική κίνηση διαδηλωτών προς τους αστυνομικούς, άρχισαν να ρίχνουν χημικά. Το να ραντίζεις δηλητήρια δύο ανθρώπους αυτής της ηλικίας, με τα γνωστά ιατρικά προβλήματα, ονομάζεται στη γλώσσα της νομικής επιστήμης απόπειρα δολοφονίας με ενδεχόμενο δόλο. Η επίθεση της αστυνομίας έγινε παρόλο που ήταν γνωστό στις αρχές ότι ο Θεοδωράκης και ο Γλέζος δεν είχαν καμιά πρόθεση να μπουν με το ζόρι στη Βουλή, άλλωστε είχαν δικαίωμα να μπουν ως πρώην βουλευτές. Και παρά τις καθησυχαστικές διαβεβαιώσεις που είχαν δοθεί από ανώτερους αξιωματούχους για την ασφάλειά τους.
Ποιός κυβερνά την Ελλάδα;
Ελπίζει κανείς να βρεθούν πατριώτες δικαστές να διατάξουν αμέσως και αυτεπαγγέλτως τα δέοντα. Το ζήτημα δεν είναι μια προσωπική υπόθεση, που αφορά δύο ηρωϊκά πρόσωπα. Η έρευνα αυτή, όπως και η έρευνα για τα επεισόδια και τους εμπρησμούς που ακολούθησαν, όπως και για το θέμα της Στατιστικής και του Τ+10 της Τραπέζης της Ελλάδας, και άλλες τέτοιες υποθέσεις, αν γίνει σωστά, μπορεί να έχει σημασία μεγαλύτερη κι από την περίφημη έρευνα του Σαρτζετάκη για τη δολοφονία Λαμπράκη. Θα μας αποκαλύψει ποιοί, πιθανώς Ελληνικής καταγωγής ξένοι κυβερνούν δι’ Ελλήνων πολιτικών και αξιωματούχων την Ελλάδα και τι ετοιμάζονται να κάνουν.
Αρκεί μια απλή αντιπαράθεση των τελευταίων ομιλιών Παπανδρέου και Σαμαρά για να αντιληφθεί κανείς ότι είναι το ίδιο κέντρο που τις γράφει. Προφανώς, δεν γράφει μόνο ομιλίες, έχει και επιχειρησιακά σχέδια, που περιλαμβάνουν σειρά σεναρίων, όπως την πρόκληση εκτεταμένων ταραχών χωρίς πολιτική αιχμή, όπως ήταν οι εμπρησμοί και οι λεηλασίας, ή δήθεν κίνημα στρατιωτικών, για το οποίο ο ίδιος ο Παπανδρέου «προετοίμασε» τη διεθνή πολιτική τάξη και κοινή γνώμη, ή και προβοκάτσιας στα ελληνοτουρκικά, όπου ένα τμήμα της ελληνικής πολιτικής ελίτ ετοιμάζεται, όπως τόσο συχνά έγινε στο παρελθόν, να αποδείξει τη δήθεν “εθνικοφροσύνη” του, αφού πρώτα κατέβασε τα βρακιά του αποδεχόμενο τα κείμενα της εθνικής υποδούλωσης.
Ως συνήθως στην ελληνική ιστορία, η συνωμοσία ανταγωνίζεται το απαράμιλλο ένστικτο του ελληνικού λαού. Ακούω τη δεκαπεντάχρονη Ελληνοπούλα, την ώρα που το πλήθος ταράζεται από το μπουμπουνητό των δακρυγόνων και βρωμάει ο τόπος όλος, εδώ, στην Οδό Μητροπόλεως, να διαμαρτύρεται επίμονα στη σύνοδό της που βαδίζει βιαστικά μακριά από την Πλατεία. “Θέλω να μείνω. Δεν θέλω να φύγω» της λέει, ενώ εκείνη της εξηγεί υπομονετικά τους κινδύνους της παραμονής της. Οι νέοι βλέπουν πιο καθαρά, καταλαβαίνουν δηλαδή ενστικτωδώς, ακόμα κι αν δεν το συνειδητοποιούν, ότι ο κίνδυνος που διατρέχουν από τα δακρυγόνα είναι μικρότερος από τη βεβαιότητα της καταστροφής που θα υποστούν χάνοντας την πατρίδα τους, αποσυρόμενοι από την αλληλεγγύη μιας μαχόμενης κοινωνίας στη φρούδα ελπίδα μιας ιδιωτικής σωτηρίας. Γι’ αυτό και τόσοι μεσόκοποι πρώην και δήθεν επαναστάτες, το σκάνε με το πρώτο μπαμ, για να αποτραβηχτούν μετά σε ταβέρνες και μπαράκια, βγάζοντας λόγους για το τι δεν κάνει η αριστερά, ή πόσο έχει χαλάσει ο ελληνικός λαός. ‘Η διάφοροι εργατοπατέρες σαμποτάρουν δια του «αγώνα» τον αγώνα, προκηρύσσοντας π.χ. γενική απεργία στις μεταφορές Παρασκευή και Σάββατο, ή το επαναστατικό κόμμα του λαού διαλέγει την Ομόνοια για τις συγκεντρώσεις του και βρίσκει την ώρα να χαρακτηρίσει «ιμπεριαλιστική»,τη Ρωσία, ή διάφοροι τυχοδιώκτες, «υπερεπαναστάτες της κακιάς ώρας σπρώχνονται για να βγούνε φωτογραφία με τον Γλέζο, απόδειξη ενός αγώνα που ούτε ποτέ έδωσαν, ούτε και τώρα δίνουν!
Λαός παρών
Την Κυριακή το πλήθος ήταν παρόν, σε μια από τις μεγαλύτερες συγκεντρώσεις στην ελληνική ιστορία. Δεν έπεφτε καρφίτσα όχι στην ίδια την Πλατεία, αλλά και σε όλους τους δρόμους που ξεκινούσαν ή κατέληγαν σε αυτή. Μητροπόλεως και Ερμού π.χ. είχαν μέχρι το τέρμα τους την ίδια πυκνότητα πλήθους που συναντά κανείς μπροστά στον ‘Αγνωστο Στρατιώτη. Ο ελληνικός λαός δεν πρόκειται να σταματήσει εδώ, θα αγωνιστεί για να πέσει η άμεσα κατευθυνόμενη από τους ξένους κυβέρνηση των τραπεζών, που από μόνη της, δεν είναι διατεθειμένη να κάνει εκλογές όχι τώρα, ούτε και στο τέλος της τετραετίας και που η παραμονή της στην εξουσία συνιστά τον υπ’ αριθμό ένα κίνδυνο για το μέλλον του ελληνικού έθνους και την επιβίωση του ελληνικού λαού.
Το ΕΑΜ και οι χαφιέδες
Είμαστε στο 1942 λέει ο Καρατζαφέρης στη Βουλή, προειδοποιώντας τους βουλευτές για την πιθανότητα εμφάνισης νέου ΕΑΜ. Ο συγκεκριμένος πολιτικός αγωνίστηκε χρόνια να πετάξει από πάνω του τη “ρετσινιά” του ακροδεξιού. Προίκισε το κόμμα του με έναν σχετικά αυθεντικό πολιτικό λόγο. Δεν κατάλαβε όμως ότι η «ρετσινιά» αυτή δεν οφείλεται μόνο στις αντιδημοκρατικές ιδέες της ελληνικής σκληρής και άκρας δεξιάς, αλλά και στον κάλπικο, ετερόφωτο χαρακτήρα της «εθνικοφροσύνης» της, που αποδεικνύεται ξανά πανηγυρικά με την προσχώρηση στο μνημονιακό στρατόπεδο των Αντώνη Σαμαρά και Χρύσανθου Λαζαρίδη.
Από τότε που ο Καρατζαφέρης δέχτηκε στις τάξεις του κόμματός του τη Νίκη Τζαβέλλα, μετετράπη σε ένα ακόμα κόμμα ειδικών αποστολών, χωρίς να αντιληφθεί τις αυτοκαταστροφικές συνέπειες των επιλογών του. Η καταψήφιση του νέου μνημονίου κλπ. τον απαλλάσσει ασφαλώς από μια βαριά ευθύνη που επωμίσθηκαν οι άλλοι, όχι όμως και από τις εξίσου σοβαρές ευθύνες για το πώς φτάσαμε έως εδώ.
Φοβάται, όχι άδικα, την αριστερά και το ΕΑΜ. Καταλαβαίνει καλύτερα από την τρομοκρατημένη ηγεσία της τη δυνατότητά της.Τ ο ΚΚΕ είναι ζήτημα αν είχε 100 ενεργά στελέχη το 1941. Πως κατέληξε να γίνει σε τρία χρόνια ένα κόμμα μισού εκατομμυρίου μελών και με εκατό χιλιάδες στρατό, σε μια Ελλάδα πληθυσμιακά μισή από σήμερα, υπό το άγριο κυνηγητό των Ναζί και τον έμμεσο πόλεμο των Εγγλέζων; Δεν έγινε γιατί τσίμπησε τους ‘Ελληνες μια κομμουνιστική μύγα. ‘Εγινε γιατί μια σειρά στελεχών του, παρόλη τη γραμμή και διάθεση της ηγεσίας του, βγήκαν μπροστά και υποχρέωσαν τους ΚΟΥΤβηδες να ηγηθούν, θέλοντας και μη, του πιο εντυπωσιακού εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα σε όλη την Ευρώπη, τη στιγμή που η αστική τάξη της χώρας και οι πολιτικοί της είτε συνεργάζονταν με τους Γερμανούς, είτε κατέληγαν περιφερόμενα ανδρείκελα της Αγγλίας και του Βασληά. Γι’ αυτό το λόγο ο νονός μου, που ήταν καραμπινάτος βασιλικός, κατέληξε να γίνει ΕΑΜίτης, για να επιστρέψει στην αστική Ελλάδα, όταν αυτοκτόνησε το Κόμμα.
Το ερώτημα που θάπρεπε να βάλει στον εαυτό του ο Καρατζαφέρης, και όλοι ανεξαιρέτως, δεν είναι ποιος μπορεί να ωφεληθεί από την καταστροφή, αλλά πως θα την αποτρέψουμε. ‘Oταν πιάνει φωτιά το σπίτι σου, δεν κάνεις face control στους πυροσβέστες, ούτε σεμινάρια πυρόσβεσης. Είναι εθνική ανάγκη να ενωθούν όλες οι δυνάμεις από τον Καμμένο μέχρι την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, να εκπονήσουν ένα πρόγραμμα σοβαρότερο από αυτό που διαθέτουν, να συντονισθούν και να οργανώσουν την πάλη του ελληνικού λαού για τη σωτηρία της χώρας του. ‘Ολοι έχουν θέση σε ένα τέτοιο μέτωπο, περιλαμβανομένης της Εκκλησίας που οι τελευταίες θέσεις της τη βάζουν στο στρατόπεδο του έθνους. Χρειαζόμαστε, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε όλη την Ευρώπη ένα μέτωπο των δυνάμεων της εργασίας, της παραγωγής, της δημοκρατίας και του καλώς νοούμενου εθνισμού, Ο αγώνας σήμερα δεν είναι ανάμεσα σε διαφορετικές ιδεολογίες, αλλά μεταξύ όσων έχουν μιαν ιδεολογία και μια ηθική και όσων επιδιώκουν την υποταγή των Ανθρώπων στον Θεό του Χρήματος. ‘Οσο για τον ελληνικό λαό, μεγαλούργησε στην ιστορία του, έγινε μια ατσάλινη, ανίκητη δύναμη όταν ένωσε το εθνικό με το κοινωνικό στοιχείο, καταστράφηκε αντίθετα, όταν αντιπαρέθεσε την εθνική και την κοινωνική ταυτότητα. Κι επειδή προβλέπω την κριτική μερικών αριστερών φίλων, θα τους θυμίσω ότι ο Λένιν επέμενε στην τακτική του «χτυπάμε μαζί, προχωράμε χωριστά» και στη συμμαχία, όταν χρειάζεται «όχι μόνο με το διάβολο, αλλά και με τη γιαγιά του». Ο ανταγωνισμός των ιδεολογιών δεν εξαφανίζεται, ας βρουν όμως πεδίο δράσης λαμπρό στην προσπάθεια σωτηρίας του ελληνικού λαού.
Επίκαιρα, 16.12.2012
Konstantakopoulos.blogspot.com
Τετάρτη 15 Φεβρουαρίου 2012
Letter to a German Friend
Dear Hans,
I feel an enormous gratitude, as a citizen of Greece, of Europe and of the world, for the speech Helmut Schmitt made recently at the SPD Congress. I strongly believe, and this is why I wrote it, in an article published in the Greek magazine Epikaira (8.12.2011), under the title “Helmut Schmitt, the conscience of Europe”, that “Chancellor Helmut Schmitt saved (with his speech) the honor of Europe, of European social-democracy and of his own country”. As I put it in this article, “a big surplus of conscience and consciousness, the one that is, tragically, lacking from all of us, was needed in order to mobilise this man and to enable him… to defend the European idea, but also Greece, in a way that no one of the political leaders, elected and paid by the Greek people, has ever done”.
Needless to say, the Chancellor’s speech was a big encouragement for the few and unfortunately disparate people from different backgrounds, who still try to save, in a rational way, what can be saved in our country, and to continue defending the thesis that there is still a way, to save Greece and Europe in the same time.
Modern science teaches us of the enormous consequences small variations in initial conditions may have in determining the final outcome of dynamic processes affecting very big systems. Greece is now the important detail in the whole European configuration, the small variable which, depending on what will happen the coming days and weeks, can put the whole European structure at very different trajectories. I really wish I had the talent of a Hemingway, to be able to write a modern version of “For Whom Rings the Bell”, or of Daniel Guerin, in his classical chronic of the final year of Weimar Republic.
Now, in Greece, we are crossing, these days, the final phase of our drama, which is merely the introduction to the real tragedy, for Greece and then for Europe. We are exactly at the point when non reversible events will begin to unfold in Greece, Europe and probably elsewhere (Middle East and the new, beginning cold war with Russia).
Greece as a state and as a society is “shutting down” now, at rhythms so rapid they defy our intellectual and emotional capacity to realize their significance, to grasp fully the extent of the decomposition taking place. To give you one example, the industrial production fall was 11,3% in December, the fiscal incomes of the state -18% on January. One third of the active population is currently out of work, including two thirds of young people. The country is artificially not bankrupt, but, in order to remain such, it is collapsing in all possible senses of the word. The productive nucleus of its economy is destroyed by one of the deepest and longer recessions in world economic history, the same goes with its welfare state and with the state and the political system as such.
Until yesterday successful people are added every day to the growing population of people living in the streets and having to be fed by Church. But I doubt that next year, by this time, there will remain many people or institutions able to exercise this sort of philanthropy. Greece will collapse completely in the short term most probably. The European Union will, most probably follow. It will be very difficult, rather impossible for Europe to absorb the political-financial-communication-strategic fall out from the destruction of one of its oldest members. Destruction due to its problems, but also to the cure applied to them and of course to the deliberate attack of the most radical nucleus of financial capital. Papandreou and Papadimos, Merkel and Sarkozy, Stauss-Kahn and Lagarde, Trichet and Draghi, they have already reserved a place in European history not better than the one of the leaders that pushed us to the First and Second World Wars. Europe will not survive the destruction of one of its members, as a result of its policies.
Nobody can predict what will happen afterwards in Eastern Mediterranean, as parts of Greek political elite, in search of political legitimization they may turn to external adventures. Netanyahu has already proposed them this idea, according to Greek press articles never denied. The same is true of Turkish Kemalists, wishing, in tandem with Israel, to topple Erdogan. We are witnessing a number of obvious provocations in the sphere of Greek-Turkish relations, which prepare the scene for what may unfold, including the sudden and very strange declaration of Mesut Yilmaz that Turkish secret services were burning greek forests in the ‘90s. Mr. Yilmaz cannot but know that such declarations are the best way to infuriate Greeks.
Greece now is in worse shape than Weimar at its time, which is reflected both in economic and in electoral statistics. PASOK, a historic party which won the elections with more than 40% in 2009, is credited now with 5% of the vote intentions. This is a signal for what may follow sooner or later with all known political institutions in Europe. A situation like this can lead Greece to a kind of civil war, of external war or of authoritarianism.
Greece is destroyed as a result of European and German policy. I m’ sorry to say that, but Greek people will never forget Germany for the second destruction of their country in one century.
The essence of the PSI, Loan Agreement and new agreement with troika is to secure what banks ask from Greece from the prospect of a serious restructuring, by changing the legal status of the debt into English from Greek, as it is now, and from debt to private holders into debt to states. In the same time, an unprecedented, in the history of colonialism, mechanism is established for the quasi automatic transfer of Greek property into property of lenders. Greece remains formally an independent and sovereign state, but without any means to exercise independence and sovereignty, thus transforming itself into a “colony of globalisation”.
Probably, German and European leaders believe that by pushing violently Greece to the economic and social levels of Bulgaria, they will solve the problem of European competitiveness. If this is true, then why we don’t turn all Europe into Bangladesh? But in fact this project will not succeed. Long before Greece approaches the Bulgarian and Romanian level, it will explode. Even if it goes there, it will be a Bulgaria with an enormous debt!
Behind this stupid project, one can find the real hidden, in my opinion, project, that is the radical overhaul of the European system by the most radical faction of the Empire of Finance, represented by Goldman, omnipresent in all European and US financial and political centres of power, that is the destruction of EU by exploiting all its contradictions.
If my prediction is true, and unfortunately everything I predicted in my published articles has come true up to now, these forces need a very big, even humanitarian catastrophe in Greece in the coming weeks or months. They will use it to terrorize all European nations, to experiment with new forms of authoritarian governance and they will use Greece in order to blow up the whole European edifice. Greece will not ne able to abide by the texts Papadimos is forced to sign now, it will have to deny its signature. But EU is a complicate legal structure. It will not be able to handle the political and legal crisis that will be produced.
I fully understand that what I write seems quite crazy to be believed. I ‘m at your disposal to provide with ample evidence, especially about the forces and persons behind the two Greek political parties which have orchestrated this course of Greece into the abyss.
Best Greetings
Dimitris Konstantakopoulos
Κυριακή 12 Φεβρουαρίου 2012
ΕΚΚΛΗΣΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ
Καλούμε τον ελληνικό λαό να συγκεντρωθεί μαζικά και ειρηνικά στην Πλατεία Συντάγματος σήμερα το απόγευμα, μαζί με τον Μίκη Θεοδωράκη και τον Μανώλη Γλέζο, τα δύο διαχρονικά σύμβολα της μαχόμενης, ανθιστάμενης Ελλάδας.
Στην πιο σκοτεινή νύχτα της Ευρώπης, το 1943, ο λαός της Αθήνας, μόνος στην κατεχόμενη από τους Ναζί Ευρώπη, κατάφερε, διαδηλώνοντας, να αποτρέψει την επιστράτευση των γερμανικών αρχών κατοχής. ‘Ετσι και σήμερα, πρέπει εδώ, στην Ελλάδα, να σταματήσουμε τα σχέδια του σύγχρονου χρηματοπιστωτικού φασισμού, που επιδιώκει ένα κοινωνικό ολοκαύτωμα της Ελλάδας σήμερα, της Ευρώπης αύριο.
Πρέπει σήμερα, με τη μαζική, ειρηνική παρουσία του στο κέντρο της πρωτεύουσας και όλων των ελληνικών πόλεων, ο λαός να αποτρέψει το σχέδιο καταστροφής και υποδούλωσης της πατρίδας μας από την καθαρά προδοτική κυβέρνηση Παπαδήμου-Σαμαρά-Παπανδρέου, κυβέρνηση στην υπηρεσία των μεγάλων τραπεζών και των εχθρών της Ελλάδας.
Καλούμε τον λαό της Αθήνας και του Πειραιά να διαδηλώσει μαζικά στην πλατεία Συντάγματος, κάνοντας χρήση του δικαιώματος που του παρέχει το Σύνταγμα της χώρας και να μη φύγει από το κέντρο της πόλης αν οι αρχές του σημερινού, κατοχικού καθεστώτος κάνουν χρήση χημικών, αλλά να ανασυνταχθεί σε άλλα σημεία της πρωτεύουσας. Πρέπει να μείνουμε στους δρόμους ώσπου να πέσει αυτή η κυβέρνηση και να δοθεί στον ελληνικό λαό η δυνατότητα να αποφασίσει ο ίδιος για την τύχη του, το ύψιστο δημοκρατικό του δικαίωμα, που υφήρπασε πραξικοπηματικά, παραβιάζοντας το γράμμα και το πνεύμα του Συντάγματος, η ανθελληνική κυβέρνηση των προδοτών.
Καλούμε τους ‘Ελληνες πολίτες να τιθασεύουν την δικαιολογημένη οργή τους και να περιφρουρήσουν τον ειρηνικό χαρακτήρα της διαμαρτυρίας μας από τους προβοκάτορες εγχώριων και ξένων δυνάμεων. Καλούμε τους άνδρες των ΜΑΤ να μην εφαρμόζουν παράνομες εντολές μιας κυβέρνησης που θα πέσει σύντομα. Υπενθυμίζουμε στον Υπουργό δήθεν Προστασίας του Πολίτη, τους αξιωματικούς των Σωμάτων Ασφαλείας και της ΕΥΠ ότι οφείλουν να μην υπακούουν σε παράνομες εντολές, οφείλουν αντίθετα να τηρούν το Σύνταγμα και να μη γίνονται όργανα ξένων δυνάμεων. Τους προειδοποιούμε ότι θα κληθούν να λογοδοτήσουν προσωπικά για τη στάση τους, αν τυχόν αναλάβουν την ευθύνη παρανομιών και εγκλημάτων εις βάρος του ελληνικού λαού. Καλούμε την κυβέρνηση να μη διανοηθεί να χρησιμοποιήσει τις ένοπλες δυνάμεις σε καθήκοντα τήρησης της τάξης.
Απευθύνουμε ιδιαίτερη έκκληση στα μέλη, τα στελέχη και τους οπαδούς του ΚΚΕ, που ξέρουμε πόσο αγωνιστές είναι. Ελάτε σήμερα με τον λαό της Αθήνας, εμποδίστε επιτέλους την ηγεσία σας να συνεχίσει να παίζει ένα δήθεν υπερεπαναστατικό, καθαρά διασπαστικό στην πράξη ρόλο, που μόνο την κυβέρνηση Παπαδήμου και τα άνομα σχέδιά της εξυπηρετεί.
‘Ελληνες πολίτες, σας εξαπατούν και σας προδίδουν. Τα κείμενα που θέλει η προδοτική κυβέρνηση να υπερψηφίσει πραξικοπηματικά, με μια παρωδία κοινοβουλευτικής διαδικασίας, χωρίς εντολή και νομιμοποίηση από τον ελληνικό λαό, δεν σώζουν τη χώρα από τη χρεωκοπία, ούτε τη διατηρούν στην Ευρώπη, όπως ισχυρίζονται οι διεφθαρμένοι και ανίκανοι δούλοι που μας κυβερνάνε. Οργανώνουν τη χρεωκοπία της Ελλάδας αφού εξασφαλίσουν τους πιστωτές εις τον αιώνα τον άπαντα. ‘Όχι μόνο δεν οδηγούν στην παραμονή της Ελλάδας στην ΕΕ, είναι τμήμα συνωμοσίας για την αποβολή της Ελλάδας από την ‘Ενωση και την τελική της διάλυση, προς όφελος εξωευρωπαϊκών κέντρων του διεθνούς χρηματιστικού κεφαλαίου.
Σας καλούμε όλους μαζί να ξυπνήσουμε, να κινητοποιηθούμε με όλα τα μέσα στη διάθεσή μας, να μην αφήσουμε την κυβέρνηση Παπαδήμιου να ολοκληρώσει το έγκλημα. Να σώσουμε την πατρίδα μας και τα παιδιά μας. Τώρα, όχι αύριο.
Αθήνα, 12 Φεβρουαρίου 2012
Το Πολιτικό Συμβούλιο του Κινήματος Ανεξαρτήτων Πολιτών «Σπίθα»
Σάββατο 11 Φεβρουαρίου 2012
ΓΙΑΤΙ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗς ΕΛΛΑΔΑΣ
Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου
Τις σπάνιες φορές που μιλάω με στελέχη αυτής της κυβέρνησης ένα πράγμα με εντυπωσιάζει. Η αποφασιστικότητά τους να αρνηθούν μια όλο και προφανέστερη πραγματικότητα. Δεν είναι ότι προσπαθούν να κάνουν πλύση εγκεφάλου στους ‘Eλληνες πολίτες, κάνουν πριν από όλα στον ίδιο τους τον εαυτό, ώστε να μπορούν να κάνουν μετά τη δουλειά που έχουν να τελειώσουν και που δεν είναι δυστυχώς άλλη από την καταστροφή της Ελλάδας και, πιθανότατα, δι’ αυτής, της Ευρώπης. Θα γελούσε κανείς με τις ανοησίες που λένε και τις αντιφάσεις στις οποίες πέφτουν, αν δεν υπήρχαν ήδη άνθρωποι και οικογένειες που καταστράφηκαν ή πέθαναν εξαιτίας αυτών των ανθρώπων και της πολιτικής τους, αν δεν είχαν γεμίσει οι ευρωπαϊκές χώρες, αλλά και η μακρινή Αυστραλία ακόμα, από νέους και λιγότερο νέους ‘Ελληνες, σε απελπισμένη αναζήτηση εργασίας και αν ολόκληρος ο ελληνικός λαός δεν κινδύνευε να καταλήξει στα παγκάκια, εν μέσω συσσωρευόμενων κοινωνικών ερειπίων και εθνικών καταστροφών. Αυτός είναι ο ρόλος της κυβέρνησης Παπαδήμου και των τριών κομμάτων που την υποστηρίζουν.
Η ελληνική άρχουσα τάξη, πολιτική, οικονομική, εκδοτική δεν κάνει βέβαια παρά αυτό που κυρίως και καλύτερα από οτιδήποτε άλλο ξέρει να κάνει στην ιστορία της, τον δούλο δηλαδή. Τόκανε στη δεκαετία του 1940, σπρώχνοντας την Ελλάδα στον εμφύλιο, τόκανε στην περίοδο 1955-74, οδηγώντας, δια πράξεων και παραλείψεων, στη δικτατορία και την απώλεια της μισής Κύπρου. Πήγε να το κάνει με το σχέδιο Ανάν, αλλά δεν μπόρεσε. Το κάνει τώρα με το Μνημόνιο, τα PSI και τις δανειακές, θέλει να το κάνει αύριο με τη μετατροπή Κύπρου και Ελλάδας σε δήθεν εθνικόφρονα προτεκτοράτα του Ισραήλ, μέλη μιας βαλκανικής “Διεθνούς των Ζητιάνων”.
Αυτό που δεν έχει πάρει υπόψι της η ελληνική άρχουσα τάξη, παρόλο που της τόγραψε στις εκθέσεις του το Stratfor, αλλά δεν έχει αντιληφθεί ούτε και η γερμανική, είναι ότι στο παρελθόν η Ελλάδα χρειάστηκε στους Δυτικούς ως προτεκτοράτο, ενώ σήμερα χρειάζεται στην Αριστοκρατία του Xρήματος, για να χρησιμοποιήσουμε τη σπουδαία έκφραση του Μαρξ στους Ταξικούς Αγώνες στη Γαλλία, ως καταστρεφόμενο και ίσως διαμελιζόμενο προτεκτοράτο. Μπορεί άθλιο, φτωχό, ματωμένο, το ελληνικό προτεκτοράτο του Ψυχρού Πολέμου, εν τέλει κάπου το χρειάζονταν στα πλαίσια ακριβώς αυτού του πολέμου. Δεν ήθελαν να πέσει στα χέρια του κομμουνισμού και να πάει στο ανατολικό μπλοκ, έστω κι αν ποτέ δεν πέρασε μια τέτοια σκέψη από το μυαλό του Κρεμλίνου. Σήμερα όμως, η πιο ριζοσπαστική πτέρυγα του χρηματιστικού κεφαλαίου, η κρυμμένη Αυτοκρατορία του Χρήματος, το κόμμα της Goldman Sachs, χρειάζεται μια ελληνική καταστροφή, για να παραδειγματίσει και να τρομάξει τους Ευρωπαίους, να πειραματιστεί με νέα μοντέλα διακυβέρνησης και διάλυσης εθνών, κυρίως όμως για να στιγματίσει την ίδια τη Γερμανία και την ΕΕ, καθιστώντας αδύνατη την πολιτική ένωση των ευρωπαϊκών λαών εναντίον του πραγματικού εχθρού τους. Oι δυνάμεις αυτές δεν έχουν κανένα από τα παραγωγικά και δημοκρατικά χαρίσματα του καπιταλισμού του Κέινς, του Φορντ, της μεταπολεμικής συνάινεσης. Δεν είναι συντηρητικοί, είναι ριζοσπάστες, ενεργούν ως λενινιστές των αγορών, δεν θέλουν τη ςσταθερότητα του συστήματος, αλλά οργανώνουν ή εκμεταλλεύονται την κρίση για να το αλλάξουν. Δικαιολογούμενοι με την έλλειψη επαρκών πόρων στον πλανήτη για όλους τους ανθρώπους, οργανώνουν την επέκταση τοε ελέγχου τους σε όλη τη Γη, μέσω της αύξησης των ανισοτήτων και του στραγγαλισμού της δημοκρατίας. ‘Ισως μάλιστα, το ερχόμενο καλοκαίρι ήδη, μας πάνε ήδη σε έναν πολύ μεγάλο πόλεμο στη Μέση Ανατολή.
Ο κύριος εχθρός της Ελλάδας δεν είναι το Τέταρτο Ράιχ, γιατί δεν υπάρχει καμία προϋπόθεση επιτυχίας αυτού του σχεδίου. Το πρόβλημα είναι η χρήση μας για τον έλεγχο όλου του πλανήτη από την Αυτοκρατορία του Χρήματος, με έναν τρόπο που ενορατικά διαισθάνθηκε ο, ελάχιστα “συνωμοσιολόγος” Μαρξ στα Γκρούντρισσε. Μόνο αρκετοί αριστεροί και τα ελληνικά κόμματα πιστεύουν στα αλήθεια στα παραγωγικά και δημοκρατικά χαρίσματα του καπιταλισμού στην ύστερη χρηματιστική φάση του, του “καπιταλισμού της καταστροφής” Εμείς δεν έχουμε καμιά αντίρρηση η Ελλάδα να μιλάει με τον Σόρος, την Goldman Sachs, τον Στρως Καν, τον Νετανιάχου, την Μέρκελ και τον Σαρκοζί. Με όλους πρέπει να μιλάει. Να μιλάει όμως ως υποκείμενο, όχι ως εξυπηρετικός δούλος. Να δίνει κιόλας, αν είναι απαραίτητο, όχι όμως με αντάλλαγμα την ίδια τη δική της καταστροφή, όπως έκανε ο Γιώργος Παπανδρέου και τώρα οι τρεις σωματοφύλακες της εθνικής συμφοράς και ο Παπαδήμος.
Δυστυχώς, το χαμηλό επίπεδο της χώρας μας, που συνέβαλε καθοριστικά να τη μετατρέψει σε πρώτο θύμα της επίθεσης των αγορών κατά της Ευρώπης, δεν αφορά μόνο την ιθύνουσα τάξη της. Το βλέπουμε συχνά και στον αντιμνημονιακό λόγο που ενίοτε κινδυνεύει, με τον πρωτογονισμό του, να πέσει στις διάφορες παγίδες αναρίθμητων εκπροσώπων ξένων συμφερόντων. Να κάνουμε αυτά που μας λένε για να μη φύγουμε από το ευρώ, λένε οι Παπαδήμιοι και ΣΙΑ. Να φύγουμε από το ευρώ, λέει το αντεστραμμένο τους είδωλο. Από κανενός το κεφάλι δεν περνάει η ιδέα ότι θα μπορούσε η Ελλάδα, προτού φύγει από το ευρώ, να χρησιμοποιήσει όλα τα θεσμικά και πολιτικά όπλα της εκεί που τέλος πάντως βρέθηκε, πληρώνοντας και πανάκριβο τίμημα, αντί να διευκολύνει τη Μέρκελ και τις τράπεζες, αποχωρώντας η ίδια. Δεν τους περνάει γιατί τα δύο άκρα ταυτίζονται στην κατανόησή τους της Ελλάδας ως τριτοκλασάτου υποδεέστερου υποκειμένου. Δεν υπάρχει όμως τρόπος να σεβαστούν και να εκτιμήσουν μια χώρα, περισσότερο από όσο η ίδια εκτιμά και σέβεται τον εαυτό της.
Τα ίδια και χειρότερα συμβαίνουν με την ΑΟΖ, αναφαίρετο ασφαλώς δικαίωμα της Ελλάδας, αλλά που παραπλανητικά παρουσιάζεται ως δήθεν πανάκεια από ανθρώπους που, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, ήταν απόντες ή με την άλλη πλευρά όταν πήγε να χαθεί το κυπριακό κράτος και που τώρα, προκειμένου να μη δώσουν τη μάχη με τον κύριο εχθρό και την πραγματική απειλή, προτιμάνε να αναζητούν κύρος κυνηγώντας συχνά επικίνδυνους ανεμόμυλους μιας “εθνικοφροσύνης” που, ποτέ στην Ελλάδα, δεν υπήρξε ελληνικό προϊόν. Θέλει προσοχή γιατί, αν οι “σοσιαλιστές” ήταν οι καλύτερα τοποθετημένοι να κατεδαφίσουν τις κοινωνικές κατακτήσεις των Ελλήνων, έτσι και οι “εθνικόφρονες” είναι καλύτερα τοποθετημένοι για να προκαλέσουν εθνική καταστροφή, με τελευταίο παράδειγμα τον Δημήτριο Ιωαννίδη.
Ευθύνες για το εθνικό και κοινωνικό κατάντημα που ζούμε δεν έχουν μόνο όμως οι Παπαδήμοι. ‘Eχουν και οι οργανωτές τεσσάρων διαφορετικών συγκεντρώσεων την περασμένη Δευτέρα στην Αθήνα με την ίδια επιδίωξη. ‘Eχει και ο κ. Κουβέλης που θυμήθηκε παράπονα είκοσι χρόνων και διάλεξε να διασπάσει το κόμμα του, την ώρα ακριβώς που ετοιμαζόταν μια από τις χειρότερες επιθέσεις κατά του ελληνικού λαού. Ευθύνες έχει και η ηγεσία του ΚΚΕ, που εκδίδει λαύρες ανακοινώσεις χαρακτηρίζοντας π.χ. «ιμπεριαλιστική» τη Ρωσία, υποστηρίζει στα σωστά της ότι ο Βελουχιώτης, αν και του δίνει δίκηο, δεν είναι άξιος για μέλος του κόμματός της, στέλνει τα μέλη της για ποδαρόδρομο στα Χαυτεία και έφτασε να ψηφίσει μαζί με το ΠΑΣΟΚ, λευκό στην ΕΛΜΕ Ημαθίας, όταν μπήκε σε ψηφοφορία ένα ψήφισμα για το αγγλικό δίκαιο και τη δανειακή σύμβαση, την κυριότερη σημερινή απειλή κατά της Ελλάδας. ‘Ενας τρόπος για να αποφύγεις να μπεις στο δρόμο των δυνάμεων που επιτίθενται, είναι να κινητοποιείσαι επί παντός του επιστητού, των ναρκωτικών περιλαμβανομένων, εκτός από την κύρια αιχμή του αντιπάλου. Κακώς όμως η ηγεσία του ΚΚΕ πιστεύει, αν πιστεύει, ότι το κόμμα αυτό μπορεί να επιβιώσει για δεύτερη φορά μιας καταστροφής της κοινωνικής του βάσης στην οποία θα έχει εμμέσως συμβάλλει.
Με τούτα και με κείνα, βλέπει κανείς κι ένα πλήθος από υποψήφιους βουλευτές, αυτόκλητους σωτήρες, δήθεν επαναστάτες και προφανείς προβοκάτορες, στην υπηρεσία αντιευρωπαικών διεθνών συμφερόντων, να περιφέρονται αριστερά δεξιά, οργανώνοντας κόμματα και μέτωπα, προβαλλόμενοι από μέσα που δεν θάπρεπε να τους προβάλλουν, αν ήταν αυτό που λένε ότι είναι, ψαρεύοντας στα θολά νερά και συμβάλλοντας τελικά στη σύγχυση, τον αποπροσανατολισμό, την απογοήτευση του ελληνικού λαού, ώστε να οδηγηθεί απαθώς στη σφαγή.
Ελπίζει κανείς ότι το διάβημα του Μανώλη Γλέζου, του Μίκη Θεοδωράκη, του Γιώργου Κασιμάτη, των ανθρώπων και δυνάμεων που αγκάλιασαν το εγχείρημά τους, ευχόμαστε ειλικρινά, θα αποτελέσει ένα πρώτο βήμα στην τόσο απαραίτητη, εδώ και καιρό, συγκρότηση αξιόπιστου, δημοκρατικού, ενωμένου αντιμνημονιακού μετώπου που έχει απελπιστικά ανάγκη για την ίδια του την επιβίωση ο ελληνικός λαός. Σήμερα, αυτή τη βδομάδα κιόλας, όχι την επόμενη.
Ο ελληνικός λαός έχει γράψει μερικές από τις λαμπρότερες σελίδες της παγκόσμιας ιστορίας. Είναι σε θέση να τιο ξανακάνει. Ας ελπίσουμε ότι στον πόλεμο αυτό που δεν τον διάλεξε, αλλά που του επιβλήθηκε, θα ευτυχήσει να παράγει μια ηγεσία ικανότερη από αυτές που συνήθως διέθετε.
7 Φεβρουαρίου 2011
Κυριακή 5 Φεβρουαρίου 2012
ΠΡΟΔΙΔΟΥΣΑ ΔΕΞΙΑ, ΚΟΙΜΩΜΕΝΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ
Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου
Τεράστια σημασία έχει η συζήτηση για τον 13ο-14ο μισθό και τις επικουρικές. Dεν αστειευόμαστε, και δεν μπορούμε, ως μισθωτοί οι ίδιοι. Η σημασία της συζήτησης δεν αφορά το θέμα της, όσο αλλά το ότι μπορεί να κρατάει απασχολημένο το μυαλό των μελλοθανάτων, του ελληνικού λαού, κάτι που είναι απαραίτητο για να διατηρηθεί σταθερή η πορεία του Τιτανικού προς το παγόβουνο.
Γινόμαστε σκληροί και δυσάρεστοι, αλλά είναι ο μόνος τρόπος να παραμείνουμε αληθινοί και, ελπίζουμε, χρήσιμοι, όσο καιρό μπορούμε. Αν η χώρα θα συνέχιζε να είναι κανονική χώρα, οι μισθωτοί να παίρνουν κάπως κανονικούς μισθούς, να εφαρμόζεται κατ’ ελάχιστον η εργατική νομοθεσία, να υπάρχουν ασφαλιστικά ταμεία, το θέμα των δώρων και επικουρικών θα είχε σημασία. ‘Oπως για τους φυλακισμένους το φαγητό της φυλακής, η δυνατότητα να παίρνουν γράμματα ή να βλέπουν τους δικούς τους. ‘Oλα αυτά έχουν δευτερεύουσα σημασία αν πρόκειται να τους σφάξουν. Εδώ έχουμε έναν ολόκληρο λαό στον οποίο θα συμβούν τρομερά πράγματα. Πρέπει να τον κρατήσουν σε κατάσταση καταστολής, σύγχυσης, άρνησης πραγματικότητας, ελπίδας σε κάποιον από τους πολιτικούς του, που τον έχει ήδη προδώσει, αναμονής χάριτος που δεν θα έλθει και θαύματος που δεν θα γίνει, γιατί μόνο αυτός θα μπορούσε να το κάνει και τον έχουν πείσει ότι δεν μπορεί.
Timing, πιθανότητες εξέγερσης και σενάρια εκτροπών
Οι τελικοί αρχιτέκτονες της διαδικασίας γνωρίζουν ότι η κατάσταση δεν θα διατηρηθεί επ’ άπειρον και μπορεί να οδηγήσει σε εξέγερση. Θα προτιμούσαν η ενέργεια που εκλύεται αναπόφευκτα από την καταστροφή των κοινωνικών δεσμών, όπως στη φύση από την καταστροφή των δεσμών των μορίων και των ατόμων, να διαχυθεί αλλού. Π.χ. σε μια περιορισμένη ελληνοτουρκική σύρραξη, δυνητικά επωφελής για γεωπολιτικά τους σχέδια. Και στην ανάγκη μερίδων της πολιτικής ελίτ να βρει κάποιο λόγο και ιδεολογία να συνεχίσει να κυβερνά μια καταστρεφόμενη χώρα. Κάποιοι ήδη φροντίζουν να στήσουν μηχανισμούς προβοκάτσιας στα ελληνοτουρκικά. ‘Eνα άλλο σενάριο είναι μια γενικευμένη διάλυση του κοινωνικού ιστού, σύγκρουση οργανωμένων ομάδων μεταναστών και ακροδεξιών γηγενών, ανάπτυξη περιοχικών συμμοριών κλπ.
Αν, παρ’ όλα αυτά, ο ελληνικός λαός σταθεί ικανός να παράγει έλλογη εξέγερση, θέλουν να γίνει αφού πρώτα υπαχθεί, με συμφωνία της κυβέρνησης Παπαδήμου και απόφαση του Υπουργού Οικονομικών, το ελληνικό χρέος προς ιδιώτες στο αγγλικό δίκαιο. Και αφού επικυρωθεί η δανειακή σύμβαση με την, απαραίτητη για την ισχύ της, αυξημένη πλειοψηφία, κάτι που απαιτεί τουλάχιστον τη σύμπραξη δύο κομμάτων και εξηγεί το σχηματισμό της παράξενης κυβέρνησής μας. Με την επικύρωση θα υπαχθεί στο αγγλικό δίκαιο, εκτός του χρέους προς ιδιώτες, και το χρέος προς κράτη και διεθνείς οργανισμούς (το ποσοστό του οποίου θα αυξάνεται συνεχώς). Ταυτόχρονα, αν δεν μεσολαβήσει θαύμα, μεταμορφώνοντας την κυβέρνηση σε υπερασπιστή ελληνικών συμφερόντων, η νέα δανειακή θα περιέχει τους ιδιαίτερα επιβαρυντικούς, μη επικυρωθέντες εισέτι όρους της πρώτης, που δεν είναι απλώς αποικιακοί, αλλά και πρωτοφανείς στην ιστορία της αποικιοκρατίας.
Σε σειρά άρθρων αναλύσαμε πως η συμφωνία PSI+ και η νέα δανειακή εξασφαλίζουν, όσο μπορεί ο διεθνής νόμος να εξασφαλίσει, τις αξιώσεις των πιστωτών. Και διευκολύνουν την εφaρμογή τυχόν σχεδίων που οι πιστωτές, ιδίως η παγκόσμια αριστοκρατία του χρήματος στον πυρήνα τους, έχουν εναντίον Ελλάδας και Ευρώπης. Τέτοια σχέδια μπορούν να είναι πρόκληση μείζονος οικονομικής, κοινωνικής, πολιτικής καταστροφής, εξαιρετικά χρήσιμης για την τρομοκράτηση των ευρωπαϊκών λαών, ώστε να γίνει δυνατό το μοντέλο άγριας λιτότητας-φτωχοποίησης. ‘H για την πειραματική μελέτη νέων μοντέλων αυταρχικής διακυβέρνησης ή εθνικής διάλυσης και τη διάλυση της ΕΕ.
Η φωνή της Αθήνας
Σήμερα, η Ελλάδα έχει τεράστια όπλα στα χέρια της, νομικά, θεσμικά, πολιτικά, όχι όμως και τη θέληση να τα χρησιμοποιήσει. Σας είναι πολύ δύσκολο να με πιστέψετε. Κλείστε τα μάτια και φανταστείτε ότι, στη θέση του νυν Πρωθυπουργού-ρομπότ μπαίνει ένας εθνικός ηγέτης που δηλώνει: “Εξήγησα στους εταίρους και συμμάχους μας ότι ο ελληνικός λαός είναι ευγνώμων για τη συμπαράσταση και τη συνδρομή τους, παρά έναν αριθμό από προσβλητικές για μας, αλλά και για αυτούς που τις έκαναν, επιθέσεις από ευρωπαϊκά ΜΜΕ. Εμείς οι ‘Eλληνες είμαστε ασφαλώς υπεύθυνοι για πολλά από τα προβλήματα που αφήσαμε να συσσωρεύονται στη χώρα μας. Δεν είμαστε όμως υπεύθυνοι για τα καταστρεπτικά παγκόσμια αποτελέσματα της παντελούς απορρύθμισης των αγορών χρήματος, άμεσα υπεύθυνης για την κρίση του 2008, που συνεχίζεται σήμερα, προκαλώντας σοβαρότατα προβλήματα, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά στα μισά ευρωπαϊκά κράτη. Φτάσαμε στο σημείο ιδιωτικοί οίκοι αξιολόγησης να αποφασίζουν αν οι ΗΠΑ ή η Γαλλία είναι αξιόχρεες και να τρέχουμε πίσω τους να τους παρακαλάμε, αναγορεύοντάς τους σε κριτές και καταργώντας στην πράξη τη δημοκρατία μας για την οποία, εμείς οι Ευρωπαίοι, είμαστε τόσο περήφανοι. Επιχειρήσαμε να εφαρμόσουμε, όσο μπορούσαμε καλύτερα, το πρόγραμμα που αποφασίσαμε, από κοινού με τους εταίρους μας, τον Μάιο του 2010. Σήμερα, είναι κοινή πεποίθηση των μεγαλύτερων οικονομολόγων του κόσμου (ακολουθούν τα ονόματα) ότι το πρόγραμμα αυτό έχει αποτύχει και κινδυνεύει να παρασύρει εμάς στην καταστροφή, την Ευρώπη στην ύφεση, την ΕΕ στη διάλυση. Πρέπει να επιδείξουμε τώρα το θάρρος, αφού διαπιστώσαμε με τρόπο αδιαμφισβήτητο και οδυνηρό ένα λάθος, να το διορθώνουμε. Μιλώντας εξ ονόματος του ελληνικού λαού, σας δηλώνω ότι δεν μπορούμε να συνεχίσουμε μια πολιτική που οδηγεί τους μισούς ‘Eλληνες στην ανεργία, την Ελλάδα σε πρωτοφανή ύφεση για πέμπτο συνεχές έτος, άνεργους και άστεγους να πεθαίνουν από το κρύο στους δρόμους και που υποχρέωσε την κυβέρνησή μου να καθιερώσει πρόγραμμα συσσιτίων στα σχολεία. Δεν είναι αυτή εικόνα ευρωπαϊκής χώρας το 2012. Είμαστε αποφασισμένοι να λάβουμε, εν ανάγκη μονομερώς, όσα μέτρα χρειάζεται για την άμεση διακοπή αυτής της πολιτικής και τη σωτηρία του λαού και της χώρας μας, ότι συνέπειες κι αν αυτό συνεπάγεται. Φυσικά όμως προτιμούμε να ενεργήσουμε από κοινού με τους εταίρους μας. Πιστεύουμε βαθιά ότι είναι προς το συμφέρον όλης της Ευρωπαϊκής ‘Eνωσης, όλων των ευρωπαϊκών λαών, να μην υποκύψουν στην απαίτηση μερίδας των μεγάλων τραπεζών, να πληρωθούν στο ακέραιο τις αξιώσεις που έχουν εγείρει, συχνά με παράνομο και καταχρηστικό τρόπο, διαλύοντας ευρωπαϊκά κράτη. Δεν είναι δυνατόν εμείς, που κινητοποιήσαμε δισεκατομμύρια ευρώ των φορολογουμένων για να σώσουμε τις ιδιωτικές τράπεζες που προκάλεσαν την κρίση το 2008, να καταστρέφουμε τώρα τη μια ευρωπαϊκή χώρα μετά την άλλη για να μη μειωθούν τα κέρδη τους”
Eσείς τι αποτέλεσμα νομίζετε ότι θα είχε μια τέτοια δήλωση; Θα έβγαινε προεκλογικά ο Σαρκοζί να εξηγεί γιατί είναι, παρόλα αυτά, αναγκαίο να υποσιτίζονται τα ελληνόπουλα, ή ο Σόιμπλε να μας λέει ότι οι ‘Eλληνες ανάπηροι δεν χρειάζονται αναπηρικά καροτσάκια όπως ο ίδιος; Δεν λέω ότι αυτός είναι εύκολος δρόμος, γιατί δεν είναι. Αλλά όπως είπε κάποτε ο Φουέντες, οι Βορειοαμερικανοί, και οι Ευρωπαίοι, σέβονται όποιον τους μιλάει όρθιος και τους κυττάει στα μάτια, όχι όποιον, δίκη εκπροσώπου προσκυνημένων ραγιάδων, υποκλίνεται μπροστά στον πολυχρονεμένο αφέντη και του φιλάει τα πόδια, μονίμως θαμπωμένη από τη Δύση, γνήσιο τέκνο της τουρκοκρατούμενης ανατολής.
Ελληνικά όπλα
Η Αθήνα μπορεί να κάνει πάρα πολλά πράγματα σήμερα. Να προχωρήσει σε αναδιάρθρωση του χρέους στηριζόμενη στο ελληνικό δίκαιο,να απειλήσει ότι θα το κάνει, για να υποχρεώσει σε ικανοποιητική συμφωνία τους πιστωτές. Να χρησιμοποιήσει προς ώφελός της την πιθανότητα αποχώρησης από το ευρώ, που θα σημάνει αυτόματο πληθωρισμό του χρέους. Η έννοια του βιώσιμου χρέους κατοχυρώθηκε τώρα διεθνώς και επομένως μπορεί εύκολα να την επικαλεσθεί η Αθήνα, για να διεκδικήσει καλύτερες συμφωνίες. Υπάρχει ευρύτατη ανησυχία παγκοσμίως, και στην κοινή γνώμη και στο ίδιο το κατεστημένο, τόσο για τις εφαρμοζόμενες συνταγές λιτότητας, όσο και για την αποσταθεροποιητική δράση του χρηματιστικού κεφαλαίου, που θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει μια αποφασισμένη και έξυπνη ελληνική κυβέρνηση εφόσον παρουσιαζόταν, πόσο μάλλον που η Γαλλία βρίσκεται και η Γερμανία θα μπει σύντομα σε προεκλογική περίοδο. Η Ελλάδα θα μπορούσε ακόμα και να χρησιμοποιήσει την πολιτική της άδειας καρέκλας του Ντε Γκωλ, αφού οι πιο κρίσιμες αποφάσεις λαμβάνονται στην ΕΕ με ομοφωνία, θα μπορούσε επίσης να παίξει τα γεωπολιτικά χαρτιά της.
Αυτά θα έκανε αίφνης ένας πολιτικός του διαμετρήματος του Ανδρέα Παπανδρέου και μια χώρα, λαός και κράτος, κινητοποιημένοι για τη σωτηρία τους. Για να μην παρεξηγηθούμε, μπορεί να μη συμφωνείτε σε πολλά από όσα έκανε ο πρώην Πρωθυπουργός, εντούτοις δύσκολα τον φαντάζεται κανείς να αφήνει τη χώρα του, την ίδια τη βάση της εξουσίας του, να φτάνει σε τέτοια κατάσταση, χωρίς να προσπαθήσει τουλάχιστο να αντιδράσει και, αντίθετα, διευκολύνοντας την επίθεση εναντίον της, ή να μην καταλαβαίνει ποιος, πως και γιατί τον χειραγωγεί. Αυτό δηλαδή που έκανε η κυβέρνηση του γιού του και συνεχίζει, με διευρυμένη σύνθεση, η κυβέρνηση Παπαδήμου.
Μια ιστορική “αντεπανάσταση”
Σήμερα, υπάρχουν δυνάμεις στον πυρήνα της παγκόσμιας αριστοκρατίας του χρήματος που απεργάζονται την καταστροφή της ΕΕ και την επιστροφή της Ευρώπης στην περίοδο προ της Γαλλικής Επανάστασης, την επανάληψη δηλ. σε διευρυμένη κλίμακα αυτού που κατάφεραν με την ΕΣΣΔ, όχι με την ανοιχτή επίθεση ή εισβολή. Η βασική ιδέα που χρησιμοποιούν περιγράφεται στο σημαντικό μυθιστόρημα του Νόρμαν Σπίνραντ “Οι πράκτορες του Χάους”, γραμμένο το 1967, προτού αναπτυχθεί η ομώνυμη μαθηματική θεωρία και εισαχθεί στη στρατιωτική στρατηγική. Πρόκειται για την εισαγωγή χάους σε κρίσιμα σημεία του συστήματος, με σκοπό να το οδηγήσουν σε εκδήλωση εσωτερικής κρίσης.
Οι δύο τελευταίες ελληνικές κυβερνήσεις έπαιξαν αυτό τον ρόλο όχι ως πράκτορες, αλλά αγνοώντας τις συνέπειες των ενεργειών τους. Αυτό έγινε δυνατό γιατί, ανίκανες οι ίδιες να παράγουν δική τους στρατηγική αντιμετώπισης του προβλήματος, απευθύνθηκαν, όπως ο Γκορμπατσώφ, για να τους φτιάξει πρόγραμμα
ο εχθρός. Σύμβουλος και άριστος γνώστης της Ελλάδας η Goldman Sachs, οργάνωνε ταυτόχρονα την επίθεση κατά της χώρας, ο Πρωθυπουργός της οποίας βασιζόταν στις συμβουλές του φίλου αυτής της Τράπεζας για να την αντιμετωπίσει! Ο οποίος φίλος κατάφερε, με τους ανθρώπους του, να κερδίσει την εμπιστοσύνη των ηγετών όχι μόνο του ΠΑΣΟΚ, χωρίς κανείς ή σχεδόν, να μην παίρνει χαμπάρι!
Χάος εντός Ελλάδος, αλλά και εν Ευρώπη, γιατί η ΕΕ είναι ατελής, δεν έχει μηχανισμό προστασίας των εθνικών συμφερόντων. Δεν προβλέφθηκε περίπτωση εθνικής κυβέρνησης που δρα κατά της χώρας της. Αν υπογραφούν τώρα PSI και δανειακή, με τη μορφή που έχουν, θα έχουμε δύο επιπλέον συνέπειες όσων ήδη αναφέραμε. Πρώτο, σοβαρή, σε βάθος καταγραφή από το συλλογικό ασυνείδητο ότι η χώρα είναι αδύναμη. Δεύτερο, πολύ μεγαλύτερη δυσκολία αμφισβήτησης των υποχρεώσεων της Αθήνας αύριο. Η ΕΕ είναι πολυεθνική, εύθραυστη, όπως και η ΕΣΣΔ, δομή, που στηρίζεται σε πλέγμα συνθηκών και νομικών κανόνων, όπως η ΕΣΣΔ στο κόμμα. Αν η Ελλάδα χρειαστεί για να επιβιώσει να αμφισβητήσει βαριά νομικά κείμενα, θα παραχθεί κολοσσιαία αστάθεια στο όλο οικοδόμημα και πιθανώς κατάρρευσή του.
Konstantakopoulos.blogspot.com
Επίκαιρα, 2.2.2012