Δευτέρα 22 Φεβρουαρίου 2010

ΕΝΑ "ΜΕΓΑΛΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ" ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

Η ελληνική «χρεωκοπία», το μέλλον του ευρώ και η «μεγάλη σκακιέρα» του Μρζεζίνσκι


Πως τα καταφέραμε έτσι; Πως καταφέραμε το θαύμα, γιατί περί θαύματος πρόκειται, να μας χτυπάνε και οι Αμερικανοί και οι Γερμανοί, παρά τις μεταξύ τους διαφορές; Γιατί συζητείται διεθνώς η αποχώρηση, εθελοντική ή όχι, της Ελλάδας από την ευρωζώνη; Πως καταφέραμε να χάσουμε τον σεβασμό και την εκτίμηση των Ρώσων; Πως πετύχαμε να διασυρθούμε παγκοσμίως και να μην ξέρουμε από πού να πάρουμε δανεικά: με τις «αγορές» να μη θέλουν να μας δανείσουν και εμάς να μην τολμάμε να ζητήσουμε από αυτούς που θα μπορούσαν ή θα ήθελαν ίσως να μας δώσουν, ιδίως το Πεκίνο και τη Μόσχα; Γιατί οι υποτιθέμενοι διεθνείς φίλοι του Πρωθυπουργού, αυτούς που θα περίμενε κανείς να τον στηρίξουν, τον στηρίζουν όπως το σκοινί τον κρεμασμένο, κάνοντας ότι μπορούν για να σύρουν την Ελλάδα στη χρεωκοπία; Γιατί η Γερμανία, ηγετική δύναμη μιας Ευρώπης με την οποία θελήσαμε με κάθε τρόπο και κάθε δυνατή παραχώρηση να συνδέσουμε τη μοίρα μας, έχει τώρα αφήσει ελεύθερες, αν δεν συνδράμει, τις διεθνείς δυνάμεις που αγωνίζονται να τσακίσουν (ή να καταστήσουν διακοσμητικό πρόσωπο) τον Πρωθυπουργό της Ελλάδας, αφού πρώτα του πάρουν όσες παραχωρήσεις μπορεί να τους δώσει; Γιατί παραμένει τραγικά επίκαιρο το πρόβλημα της ελληνικής ανεξαρτησίας, δύο αιώνες μετά την Επανάσταση; Που μπορεί να μας οδηγήσει αυτή η κατάσταση και πως μπορούμε να αποφύγουμε τις όλο και πιο προφανείς καταστροφές που μας απειλούν;

Από τις απαντήσεις που θα δώσει η, ουδόλως προετοιμασμένη και παντελώς απρόθυμη να το κάνει, ελληνική «ελίτ» (και κοινωνία) σε αυτά τα ερωτήματα, θα εξαρτηθεί το αν ο ελληνικός λαός θα μπορέσει να διαφυλάξει κοινωνικές κατακτήσεις γενεών, τη διεθνή θέση της Ελλάδας, αν όχι την μελλοντική ύπαρξη των απόλυτα αλληλένδετων και αμοιβαία εξαρτημένων ελληνικού και κυπριακού κράτους, με τη μορφή τουλάχιστο που τα ζήσαμε και τα γνωρίζουμε.

‘Η αλλάζουμε, ή βουλιάζουμε, έλεγε προεκλογικά ο Γιώργος Παπανδρέου, απροετοίμαστος όμως κι αυτός, όπως έδειξε η συνέχεια, για την έκταση και το είδος των προβλημάτων που θα αντιμετώπιζε. Αλλά και εγκλωβισμένος διανοητικά (όπως και η συντριπτική πλειοψηφία των «ελίτ») στον αγγλοσαξωνικό κόσμο, που ομολογουμένως ξέρει καλύτερα. Είτε όμως μας αρέσει, είτε δεν μας αρέσει, δεν υπάρχει λύση στα ελληνικά προβλήματα εντός των βασικών παραδοχών και επιδιώξεων του αγγλοαμερικανικού οικονομικο-στρατηγικού άξονα, των κυρίαρχων δυνάμεων της «παγκοσμιοποίησης», εκεί δηλαδή που την αναζητούν συνήθως οι πολιτικοί μας.

Μια μικρή χώρα δεν πρέπει να είναι προβλέψιμη, δεν πρέπει να είναι δεδομένη, είχε πει ο πατέρας του σημερινού Πρωθυπουργού σε μια ιστορική συνέντευξη, στο αμερικανικό περιοδικό Τάιμ, λίγο μετά την ανάληψη της εξουσίας στην Ελλάδα. ‘Εχει δίκιο ο Αχμέτ Νταβούτογλου, όταν υποστηρίζει ότι οι μεγάλες επιτυχίες της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής, τα τελευταία χρόνια, οφείλονται στη χειραφέτησή της. Αυτή η «χειραφέτηση» συνέπεσε με μια συγκυρία βαθιάς κρίσης της αμερικανικής ηγεμονίας, δίνοντας, μαζί με την ελληνική στήριξη, φτερά στον «νεοοθωμανισμό» του Ερντογάν.

Την ίδια περίοδο που η Τουρκία χειραφετούνταν, βελτιώνοντας οριακά και τη σχέση κράτους και κοινωνίας, τα ευρωπαϊκά ρούχα που φόρεσε η Ελλάδα τόνιζαν περισσότερο τα επαρχιακά, καθυστερημένα, υποτελή χαρακτηριστικά μιας «πλιατσικολόγας» πολιτικο-οικονομικής «ελίτ», οι κοινωνικές ανισότητες εκτοξεύονταν, η περιφρόνηση προς την εργασία και την καινοτομία κορυφωνόταν στη χώρα μας!

Η ελληνική ελίτ δεν κέρδισε την ευγνωμοσύνη αλλά την περιφρόνηση της Ουάσιγκτον για την άνευ όρων και ανταλλαγμάτων ευθυγράμμισή της με όλες τις στρατηγικές της επιλογές (όπως την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ). Ούτε κι ανέβηκαν στην εκτίμηση των Γερμανών τα δύο κόμματα εξουσίας που δωροδοκούσαν συστηματικά για να πάρουν την ελληνική αγορά και τις δουλειές της, αφήνοντας τελικά μια ρημαγμένη χώρα στο έλεος των «κερδοσκόπων», να ξαναγυρνάει σταδιακά στην εποχή των «διομολογήσεων», της Πάουερ και της Ούλεν. Για να μας προτείνουν τώρα, και αυτοί, την επιτήρηση του ΔΝΤ.

Ουάσιγκτον και ΔΝΤ

Το πιο εντυπωσιακό στοιχείο της παρούσας κρίσης είναι ότι κανείς ή σχεδόν στην Ελλάδα δεν θέλει να αναγνωρίσει τον ρόλο των ΗΠΑ, που διατηρούν τον πρώτο ρόλο «στρατηγικού σκηνοθέτη» στην περιοχή μας. Δεν είναι τίποτε διεθνείς «μπακάληδες» που μας έβαλαν στο στόχαστρο, αλλά ένας πολύ μικρός αριθμός επενδυτικών τραπεζών και οίκων αξιολόγησης που όχι μόνο συνδέονται στενά με την Αμερική, σε μεγάλο βαθμό, αυτές είναι η Αμερική! ΗΠΑ δεν είναι μόνο η κυβέρνηση, είναι επίσης και περισσότερο ίσως οι τράπεζες και το CNN, ένα CNN που ενδιαφέρεται τώρα ακόμα και για το ποιος είναι ο Υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας (ή μήπως δεν πρόκειται για λεπτομέρεια;). Είναι οι δυνάμεις που κυριαρχούν στο περιβάλλον της παγκοσμιοποίησης και παίρνουν τις αποφάσεις τους όχι μόνο με οικονομικά, αλλά και με πολιτικά και γεωστρατηγικά κριτήρια. ‘Όταν άλλωστε ο κ. Παπανδρέου μιλάει για κερδοσκοπικές επιθέσεις στο ευρώ, προφανώς δεν είναι η Γουαδελούπη πίσω τους, μόνο το Σίτυ και η Γουώλ Στρητ μπορούν να είναι!

Δεν είναι συμπτωματικό ότι τη στιγμή ακριβώς που οι αγορές «ξεσκίζουν» την «σύμμαχο» Ελλάδα, η κυβέρνηση Ομπάμα έχει επιλέξει ρόλο Πόντιου Πιλάτου, που, ας μην το ξεχνάμε, είχε αποφασιστική σημασία για τη σταύρωση! Ο αμερικανός Πρόεδρος δεν έχει δώσει καν ένα ραντεβού στον κ. Παπανδρέου, ενώ ο εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ έκανε μια δήλωση του τύπου «καλό είναι όλες οι χώρες να εφαρμόζουν προγράμματα σταθεροποίησης», ερωτηθείς για τις συζητήσεις στις Βρυξέλλες. Αυτό τι άλλο είναι από σήμα στις αγορές «κάντε ότι θέλετε με την Ελλάδα»; Που είναι η συμπαράσταση στη σύμμαχο;

Αφού συνδράμεις όσο μπορείς για να δημιουργήσεις το πρόβλημα, έχεις και τη λύση που θα χρειαστεί το απελπισμένο θύμα – σε αυτό είναι όμοιος ο ρόλος και της μαφίας και της αυτοκρατορίας. Στην περίπτωσή μας λέγεται ΔΝΤ, με ή χωρίς περιτύλιγμα, με ή χωρίς ευρωπαϊκή «συνδιαχείριση». Το Ταμείο ξέρουμε πολύ καλά τι κάνει γιατί υπάρχει τεράστια παγκόσμια πείρα. ‘Οπου επενέβη, χωρίς ούτε μία εξαίρεση, κατέστρεψε τις οικονομίες και κοινωνίες των χωρών, εξασφαλίζοντας τα συμφέροντα των τραπεζών που τις δάνεισαν και την στρατηγική επικυριαρχία των ΗΠΑ.

Οι συνταγές του ΔΝΤ εφηρμόσθησαν με απόλυτο τρόπο στη Λατινική Αμερική επί είκοσι χρόνια, με αποτέλεσμα την οικονομική και κοινωνική καταστροφή της ηπείρου. Στην περίπτωση μάλιστα της Αργεντινής, που μοιάζει με την Ελλάδα, λόγω της νομισματικής σύνδεσης με ένα ισχυρό νόμισμα, το δολλάριο, το αποτέλεσμα των συνταγών ήταν η πτώχευση της χώρας.

Υπάρχει βέβαια μια διαφορά μεταξύ Ελλάδας και Αργεντινής, μόνο που αυτή η διαφορά δεν κάνει τα πράγματα καλύτερα, τα κάνει πολύ χειρότερα. Η Αργεντινή, σε αντίθεση με την Ελλάδα, είχε μόνο εσωτερικό πρόβλημα, δεν είχε και έναν γείτονα που να θέλει να αρπάξει ένα μεγάλο κομμάτι του εθνικού της χώρου! Η επιρροή των ΗΠΑ είναι καθοριστική στο ΔΝΤ. Τα στρατηγικά συμφέροντα όμως των ΗΠΑ στην Ανατολική Μεσόγειο είναι σε μεγάλο βαθμό αντίθετα με ζωτικά ελληνικά συμφέροντα.

Συνταγές του ΔΝΤ εφηρμόσθησαν επίσης στη Ρωσία στη δεκαετία του 1990. Το αποτέλεσμα ήταν να γνωρίσουν οι χώρες της πρ. ΕΣΣΔ τη μεγαλύτερη οικονομική, κοινωνική και δημογραφική καταστροφή στην ιστορία του βιομηχανικού κόσμου, του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου περιλαμβανομένου. Τον Αύγουστο του 1998, το ΔΝΤ βράβευσε τον Υπουργό Οικονομικών της Ρωσίας και «πρίγκηπα των ιδιωτικοποιήσεων» Τσουμπάις για τη διαχείρισή του. Δύο μέρες αργότερα, η Ρωσία κήρυξε πτώχευση! Ακόμη και σήμερα, η Ρωσία δεν έχει συνέλθει από την εμπειρία αυτής της δεκαετίας – η ανάκαμψή της στηρίχθηκε αποκλειστικά στην εξαγωγή ενέργειας και πρώτων υλών.

‘Όπως πάντα, το ΔΝΤ συνδύασε στη ρωσική περίπτωση στρατηγικά και οικονομικά κριτήρια. Το 1992 επέβαλε σε κάθε πρώην Δημοκρατία της ΕΣΣΔ την υιοθέτηση δικού της νομίσματος, συμβάλλοντας στο γενικό χάος και την αποσύνθεση. Ο σκοπός ήταν να επιταχυνθούν οι διαδικασίες αποσύνθεσης του σοβιετικού χώρου και να αποτραπεί τυχόν επανενσωμάτωσή του με άλλη μορφή.

Για τους παραπάνω λόγους, η υπαγωγή της Ελλάδας στο ΔΝΤ συνεπάγεται μια μακρά περίοδο οικονομικών και κοινωνικών καταστροφών, αλλά και μια σοβαρότατη απειλή στην εθνική ασφάλεια του ελληνικού λαού, στην Ελλάδα και την Κύπρο.


Αμερική, Γερμανία και ένα παγκόσμιο παιχνίδι στην «καμπούρα» της Ελλάδας.

Το κύριο παράδοξο της τωρινής κρίσης είναι η σύγκλιση στην πίεση στην Ελλάδα των ΗΠΑ και της Γερμανίας, με τη Γαλλία να καταλαβαίνει κάπως ενστικτωδώς τους κινδύνους και να επιδιώκει κάποιας μορφής «αποσύγκλιση». Αν όντως μια επίθεση κατά του ευρώ κρύβεται πίσω από την επίθεση κατά της Ελλάδας, τότε γιατί η Γερμανία σιγοντάρει τις πιέσεις στην Αθήνα;

Εδώ και καιρό έχει αποδειχθεί ότι η αρχιτεκτονική της ευρωζώνης πάσχει σοβαρά. Πολιτικά, αυτό το νόμισμα χωρίς κράτος, δεν γίνεται αποδεκτό από σημαντικό τμήμα Ευρωπαίων πολιτών, που θεωρούν την ΕΕ και ειδικά την ευρωζώνη, ως αιτία των κοινωνικών δεινών τους και απειλή για τη δημοκρατία, όπως έδειξαν ιδίως τα δημοψηφίσματα στη Γαλλία, την Ολλανδία, την Ιρλανδία. Οικονομικά οι κανόνες του Μάαστριχτ οδηγούν σε απόκλιση τις οικονομίες των ευρωπαϊκών κρατών (πρόβλημα δεν έχει άλλωστε μόνο η Ελλάδα, έχει όλη η Νότια Ευρώπη), αλλά και σε οικονομική καχεξία το σύνολο της ευρωζώνης. Η πολυπόθητη ανάκαμψη της ευρωπαϊκής οικονομίας δεν έρχεται και η Κίνα ξεπέρασε τη Γερμανία σε εξαγωγές. Ακόμα και το Βερολίνο ανακαλύπτει τελικά τα μειονεκτήματα ενός υπερισχυρού νομίσματος. Η ελληνική κρίση ήρθε να φωτίσει δραματικά τα αδιέξοδα του ευρώ.

Από στρατηγική άποψη, η Ευρώπη έγινε «μπάχαλο» μετά τη μεγάλη διεύρυνση, με τη συμπερίληψη στους κόλπους της μιας πλειάδας αμερικανικών νεοπροτεκτοράτων, της κατά Ράμσφελντ «νέας Ευρώπης». Αν μπει τώρα η Αλβανία, το Μαυροβούνιο και η Τουρκία στην ΕΕ, δεν θα μιλάμε για ‘Ενωση αλλά για ΟΗΕ. Το Βερολίνο και το Παρίσι θέλησαν όμως την ΕΕ για να γίνει ισχυρότερος, όχι πιο αδύνατος ο διεθνής τους ρόλος και οι Γερμανοί δεν θέλουν να πληρώσουν ένα αυξανόμενο κόστος διατήρησης των τωρινών ευρωπαϊκών δομών, παρόλο που χάρη σε αυτές κατέκτησαν τις αγορές των εταίρων τους.

Το Βερολίνο και το Παρίσι άρχισαν δειλές και ανεπαρκείς προσπάθειες να «συμμαζέψουν» κάπως το ευρωπαϊκό σπίτι μετά το γαλλικό δημοψήφισμα του 2005. Ο Γάλλος πρωθυπουργός Βιλπέν προσπάθησε να συμμαχήσει με την Κύπρο και την Ελλάδα το 2005, για να σταματήσει τουλάχιστο την περαιτέρω «μπαχαλοποίηση» της ‘Ενωσης με την ένταξη της Τουρκίας. Το ίδιο έκανε και η Μέρκελ. Αγνοούσαν φαίνεται ότι για τους ‘Ελληνες ιθύνοντες «Αμέρικα ούμπερ άλλες»! Η Ελλάδα εξακολούθησε να υποστηρίζει φανατικά αυτό που δεν θέλει η ‘Αγκελα Μέρκελ και οι Γάλλοι γκωλικοί, την είσοδο δηλαδή της Τουρκίας στην ΕΕ. Και αυτό, παρόλο που μια τέτοια ένταξη θα οδηγούσε πιθανότατα στην απώλεια του σημαντικότερου στρατηγικού πλεονεκτήματος της Ελλάδας στον ανταγωνισμό της με την Τουρκία: τη συμμετοχή της σε μια ισχυρή ‘Ένωση, στην οποία δεν συμμετέχει η ‘Αγκυρα.

Ονειρευόμαστε να είμαστε στον «σκληρό πυρήνα» της Ευρώπης, μόνο που «πουλάμε» Γάλλους και Γερμανούς στις σπάνιες περιπτώσεις που ζητάνε τη συνδρομή μας έναντι της Ουάσιγκτον και της ‘Αγκυρας για να υπερασπιστούν αυτόν τον πυρήνα, υπερασπιζόμενοι ταυτόχρονα και τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα στην Κύπρο και το Αιγαίο! Γιατί να μας βοηθήσουν αυτοί στη δυσκολία;

Πιθανώς βεβαίως παραμένει μείζον στρατηγικό σφάλμα του Βερολίνου να αφήσει την Ελλάδα να βρεθεί στην αγκαλιά του ΔΝΤ και της Ουάσιγκτον. Αλλά δεν θα είναι το πρώτο που κάνει η Γερμανία. Το μεγάλο πλεονέκτημα των ΗΠΑ έναντι των Ευρωπαίων είναι ότι η Ουάσιγκτον έχει στρατηγική και βούληση, ξέρει τι θέλει. Η εναλλακτική της Γερμανίας είναι να πληρώσει για να «σώσει» την Ελλάδα και, ενδεχομένως, αύριο, την Πορογαλία και την Ισπανία, και αυτό το φοβάται.

Ο κίνδυνος λοιπόν είναι διπλός. Να χρησιμοποιηθεί η Ελλάδα ως Λήμαν Μπράδερς, για «παραδειγματισμό» των υπόλοιπων και ταυτόχρονα να ξαναμπεί από το παράθυρο η ιδέα μιας Ευρώπης πολλών ταχυτήτων. Από τη στρατηγική σκέψη των Χριστιανοδημοκρατών δεν έφυγε ποτέ αυτή η ιδέα, όπως την εξέφρασε στο παρελθόν ο Καρλ Λάμερς. Στα μάτια της Γερμανίας, μια στενή ευρωζώνη θα έκανε ίσως περισσότερο νόημα, έστω και αν το Βερολίνο πλήρωνε με την απώλεια της επιρροής του στα Βαλκάνια και τη Μεσόγειο. Αλλά αυτό ακριβώς θα έκανε νόημα και για τις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά και για τον Αχμέτ Νταβούτογλου!

Οι ΗΠΑ θα κέρδιζαν έτσι κι αλλοιώς. Η προσπάθεια μεταρρύθμισης της ευρωζώνης, ακόμα κι αν τελικά πετύχαινε, θα δημιουργούσε μεγάλη αναταραχή στην Ευρώπη και θα άφηνε ήσυχες για μεγάλο διάστημα τις ΗΠΑ να ηγεμονεύουν επ’αυτής και παγκοσμίως, πολύ περισσότερο αν γίνει υπό την πίεση των «αγορών». Ακόμη κι αν πετύχαινε η συγκρότηση ενός πιο αξιόπιστου σκληρού πυρήνα, με πραγματικά ομοσπονδιακά χαρακτηριστικά, η ΝΑ Ευρώπη θα είχε ήδη αποτελέσει έναν βαλκανο-τουρκικό πόλο της ΕΕ, μια ζώνη αμερικανοτουρκικής επιρροής που θα εκτεινόταν από την Αδριατική μέχρι τον Καύκασο και το Κουρδιστάν.

Μια τέτοια ζώνη συνιστά κεντρική επιδίωξη των ΗΠΑ εδώ και είκοσι χρόνια. Αυτήν εξυπηρετούσαν οι ρυθμίσεις του σχεδίου Ανάν, καθιστώντας την Ελλάδα όμηρό της, αυτήν εξυπηρετεί και η προσπάθεια να ρίξουν τώρα την Αθήνα στη χρεωκοπία. Αν φτιαχνόταν μια τέτοια ζώνη, θα ήταν κέντρο της νέας μεταψυχροπολεμικής αρχιτεκτονικής που ονειρεύεται ο Μπρζεζίνσκι. Γιατί θα παρεμβαλλόταν μεταξύ Ρωσίας και «θερμών θαλασσών», μεταξύ Γαλλογερμανίας και Μέσης Ανατολής. Εξασφαλίζοντας έτσι τον επικυριαρχικό ρόλο των Ηνωμένων Πολιτειών στην Ευρασία. Μια τέτοια ζώνη θα γινόταν ένα από τα κέντρα της «Μεγάλης Σκακιέρας».

Δεν χρειάζεται βέβαια πολύ φαντασία για να αντιληφθεί κανείς εύκολα τι σημαίνει κάτι τέτοιο για τα ιστορικά συμφέροντα, το ίδιο το μέλλον του ελληνικού λαού στην Ελλάδα και την Κύπρο. Και καταλαβαίνει καλύτερα γιατί η Ελλάδα θα πεθάνει από ασφυξία αν δεν επιδιώξει τώρα, χθες δηλαδή, συνδρομή από δυνάμεις εκτός αυτού του παιχνιδιού, όπως είναι κατεξοχήν η Κίνα και η Ρωσία, αν δεν βελτιώσει τις πολιτικές σχέσεις της με τον ευρωπαϊκό πυρήνα, αν δεν κάνει μια πραγματική επανάσταση στο εσωτερικό της, αν δεν υπερασπίσει εξωτερικά την ύπαρξη του κυπριακού κράτους. Το κυριότερο όπλο ενός λαού, μιας χώρας, ενός ηγέτη, για να μπορέσουν να επιβιώσουν είναι να καταλαβαίνει ποιοι είναι οι φίλοι και ποιοι οι εχθροί του (όπως και για έναν παίκτη του πόκερ να μην παίζει με τα χαρτιά του ανοιχτά!). Μπορεί ο Ανδρέας Παπανδρέου να είχε του κόσμου τα ελαττώματα και η πολιτική του να έχει σχέση με τα τωρινά μας προβλήματα. Είχε όμως μια μοναδική συνείδηση του παγκόσμιου παιχνιδιού, που ήταν από μόνη της τεράστιο ατού. Ας ελπίσουμε μόνο κι ας εργαστούμε ταυτόχρονα για να μην αποδειχθεί ότι είναι ήδη πολύ αργά.

"Επίκαιρα", 18.2.2010

8 σχόλια:

  1. Ένα «μεγάλο παιχνίδι» στην πλάτη της Ελλάδας. Όλοι είναι συνυπεύθυνοι και βασικά οι έχοντες εξουσία. Οι πολιτικοί …. και σεις οι δημοσιογράφοι και όχι μόνο.
    Λίγη αυτοκριτική στον κλάδο δεν κάνει κακό.

    Πως τα καταφέραμε και είναι όλοι εναντίον μας [Ρώσοι, Αμερικάνοι, Γερμανοί και Άγγλοι]. Μα είναι απλό όλοι καπιταλιστές είναι και επομένως ήταν αναμενόμενο να τρώγονται μεταξύ τους για το ποιος θα μας εκμεταλλευτεί περισσότερο και να μας εκβιάζουν όλοι ο καθένας με τον τρόπο του.

    Τα πράγματα δεν είναι τόσο απλοϊκά να «ξεβρακωθούμε» στους Ρώσους και τους Κινέζους. Έχεις την εντύπωση ότι αυτές δεν εξαρτώνται από τους άλλους. Μα «οι αγορές» θα τους επιβάλλουν εμπάργκο στα προϊόντα τους και βέβαια δεν πρόκειται να δεχθούν να παίξουν μαζί μας. Αλήθεια τι έχουν να κερδίσουν που να επιβάλλει μια τέτοια συμπεριφορά.

    Αν υπήρχε η Σοβιετική Ένωση τότε το πράγμα συζητιόταν γιατί θα παιζόταν το παιχνίδι των επιρροών και πέρα από αυτό η Κίνα είναι Κομμουνιστικό κράτος για τους Κινέζους και Καπιταλιστικό στις σχέσεις της με τους τρίτους και επομένως και με την Ελλάδα.

    Τι κάνουμε μα τη λύση τη δίνεις αλλά δεν θέλεις να το παραδεχτείς , αλλά έμμεσα σαν αυτοκριτική έρχεται η διατύπωσή σου «…ο Ανδρέας Παπανδρέου να είχε του κόσμου τα ελαττώματα και η πολιτική του να έχει σχέση με τα τωρινά μας προβλήματα. Είχε όμως μια μοναδική συνείδηση του παγκόσμιου παιχνιδιού, που ήταν από μόνη της τεράστιο ατού».

    Τι σημαίνει η διαπίστωσή σου ότι απλά χρειάζεται ένας πραγματικός ηγέτης και οραματιστής σαν το Ανδρέα Παπανδρέου αλλά επειδή στη σημερινή συγκυρία όλοι είναι μικροί , λίγοι και εν πολλοίς εξαρτώμενοι η λύση είναι να επανιδρυθεί το «πατριωτικό ΠΑΣΟΚ» και να ασκήσει πολιτική ανεξάρτητη και σε αυτή την κατεύθυνση η Αριστερά αν δεν συμμετάσχει θα φέρει για μια ακόμη φορά τεράστια ευθύνη και θα παραμείνει στο χρονοντούλαπο της ανυποληψίας.

    Τι θα έκανε ο καθηγητής και επαναστάτης πολιτικός Ανδρέας Παπανδρέου αν δεν βοηθούσαν την Ελλάδα οι κοινωνικοί εταίροι
    • Θα ζητούσε τα οφειλόμενα από τους φίλους γερμανούς
    • Θα έλεγε ότι σας χρωστάω τόσα μείον τους τοκογλυφικούς τόκους που οι τράπεζες της ΕΕ και όχι μόνο μας έχουν κλέψει
    • Θα έλεγε ότι δεν μπαίνει κανένα προϊόν από την ΕΕ με τιμές μεγαλύτερες από όλες τις άλλες χώρες της ΕΕ
    • Θα ζητούσε από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα δάνειο με επιτόκιο δανεισμού 50% του επιτοκίου που δανείζουν τα «τρωκτικά» που κερδοσκοπούν σε βάρος μας
    • Θα ζητούσε εκ νέου ΜΟΠ για τις χώρες του Νότου της ΕΕ
    • Δεν θα συναινούσε σε διευρύνσεις όπου χώρες δορυφόροι των ΗΠΑ μας εκβιάζουν και ας είναι σε χειρότερη οικονομική θέση από την Ελλάδα
    • Θα έλεγε στους γερμανούς και στους άλλους εταίρους «όπλα πλέον γιοκ» και αυτοκίνητα γιοκ και πράσινη ανάπτυξη γιοκ και τότε θα έπεφτε γέλιο πολύ με την ανεργία που θα προέκυπτε στις χώρες τους• Θα έλεγε ότι θα επιβάλλω μειώσεις σε μισθούς εφόσον το ίδιο επιβληθεί και στην ΕΕ με το μικρότερο κόστος ζωής και εφόσον πάψουν την κερδοσκοπία σε βάρος της Ελλάδας
    • …. Και ….. και … και….
    • Και θα επέβαλε στην ντόπια ολιγαρχία να πληρώσει αντί να κερδοσκοπεί σε βάρος των μη προνομιούχων

    Και επειδή θα τον απειλούσαν ντόπιοι και ξένοι και θα τον εκβίαζαν θα έλεγε προς κάθε κατεύθυνση ότι δεν ανέχεται την όποια υπονόμευση της Εθνικής μας Ανεξαρτησίας και θα ζητούσε από τον κόσμο, τον λαό να επαγρυπνεί και να κατέβει στους δρόμους και τότε θα βλέπαμε τι θα γινόταν ……
    …. Ενώ σήμερα τι γίνεται….
    • Παραδεχόμαστε την υπονόμευση της εθνικής μας ανεξαρτησίας
    • ….. και τα συνδικάτα [οι συνδικαλιστές της πλάκας ] κάνουν απεργίες επαναστατικής γυμναστικής με λάθος αποδέκτες…..
    …. Και τότε ίσως ξυπνούσαν οι μειωμένων ικανοτήτων «ηγήτορες» όλων των κομμάτων
    …. Τέλος όσο αναφορά το Κυπριακό Πρόβλημα θα επαναλάμβανε όσα έκανε μαζί με τον Γεώργιο Παπανδρέου το 1964 ….
    ……. Και τώρα τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά γιατί και η Κύπρος και η Ελλάδα είναι μέλη της ΕΕ…
    …… και τι θα μας έκαναν θα μας έβγαζαν από την ΕΕ … «χέστηκε η φοράδα στο αλώνι» αυτοί θα έχαναν …. Αν και δεν τους χρωστάμε τίποτε …..
    [...]

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΝΑ ΓΙΑΤΙ Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΗΤΑΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΜΕΓΑΛΟΣ ΗΓΕΤΗΣ ΚΑΙ ΟΠΟΙΟΙ ΤΟΝ ΑΠΟΣΤΑΘΕΡΟΠΟΙΗΣΑΝ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΤΗΝ ΑΥΤΟΚΡΙΤΙΚΗ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ . ΑΥΤΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΡΟΝ
    […]

    YΣ Ο ΕΠΙΛΟΓΟΣ ΣΕ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΣΧΟΛΙΟ ΜΟΥ ΕΦΟΣΟΝ ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΕΙ ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΧΩΡΟΥΣΕ ΣΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΜΟ ΛΟΓΩ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΥ ΤΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΩΝ [Ο ΟΠΑΔΟΣ ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ]

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ΕΝΑ "ΜΕΓΑΛΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ" ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
    ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΑΠΑΤΗ ΤΗΣ ΕΕ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΥΝΟΔΟΙΠΟΡΩΝ ΤΗΣ
    ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΛΑΕ , ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ

    `Πόλεμος συμφερόντων της μεγαλύτερης απάτης διεθνώς που ονομάζεται «πράσινη ανάπτυξη»
    Πόλεμος για το ποιος θα φάει την πίττα των μικρών επενδυτών .
    Φωτοβολταϊκοί και Αιολικοί τρώγονται για το ποιος θα μας φάει τα λεφτά μας
    Η απάτη σε όλο της το μεγαλείο , η απόσβεση των χρημάτων μας σε μια εικοσαετία και βάλε , θα τους δώσουμε τα λεφτά μας και θα τα πάρουμε πίσω συνεταιρικά με τον Άγιο Πέτρο.
    Πετρέλαιο, λιγνίτης και ξύλα για να μην πλουτίσουν οι απατεώνες και για να μηνμας πάρουν τα λεφτά και δεν θα έχουμε να αγοράσουμε ούτε μια φρατζόλα ψωμί.
    Το ίδιο παραμύθι με την αγορά αυτοκινήτων και κινητών και το επακόλουθο υπερχρέωση των κακομοίρηδων που δεν μπορούν να αντιληφτούν την διαχρονική απάτη.
    Το ίδιο μας έλεγαν και με το φυσικό αέριο και τώρα είναι ακριβότερο από το πετρέλαιο και το ηλεκτρικό ρεύμα συγκριτικά και με τις επενδύσεις που έγιναν.
    Και σαν να μην φτάνουν αυτά για να καταλάβετε μας τα παίρνουν με τους μη ενεργοβόρους λαμπτήρες, τους δήθεν οικολογικούς που δεν κάνουν ποτέ απόσβεση, δεν έχουν καλό φως, είναι ακριβοί και γεμάτοι Hg που μολύνει το περιβάλλον ανεπανόρθωτα και είναι και επικίνδυνοι άμα σπάσουν.
    Ενώ ταυτόχρονα αποσύρουν τα θερμόμετρα Hg ως επικίνδυνα για να πλουτίσουν οι εταιρείες ηλεκτρονικών συσκευών .
    Ξέρετε τι μου θυμίζουν όλα αυτά τις κινητοποιήσεις των ψευτοοικολόγων για Ασωπό Ποταμό ενώ δεν κινητοποιούνται για να μην τρώμε κρεμμύδια και πατάτες από τη Θήβα και την Εύβοια…..
    Ξέρετε τι άλλο μου θυμίζει τους «αγώνες» της GREENPEACE για μη εκβιομηχάνιση της Θράκης για να πεινάνε οι Μωαμεθανοί και να ζητούν την ένωση με την «μητέρα Τουρκία»
    Ξέρετε τι άλλο μου θυμίζει τους ψευτοκουλτουριάρηδες δήθεν οικολόγους που είναι υπέρ της δωρεάν παράδοσης για ανακύκλωση συσκευών, χαρτιού, γυαλιού και αλουμίνιου για να πλουτίσουν οι ξύπνιοι και τώρα μας παρουσιάστηκαν και αυτοι που μαζεύουν και ανακυκλώνουν τα τηγανισμένα λάδια
    ΟΧΙ ΣΤΑ ΝΕΑ ΚΟΥΦΩΜΑΤΑ ΣΤΑ ΣΠΙΤΙΑ
    ΟΧΙ ΣΤΑ ΝΕΑ ΚΛΙΜΑΤΙΣΤΙΚΑ, ΨΥΓΕΙΑ, ΚΟΥΖΙΝΕΣ ΚΛΠ
    ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΠΡΑΣΙΝΗ ΑΠΑΤΗ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΠΑΡΟΥΝ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΜΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΠΛΟΥΤΙΣΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΙΝΑΣΟΥΜΕ
    ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΑΝΤΑΠΟΔΟΤΙΚΗ ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ
    ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΑΝΤΑΠΟΔΟΤΙΚΗ ΑΠΟΣΥΡΣΗ
    ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΑΠΑΤΗ ΤΗΣ ΝΕΟΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΠΛΟΥΤΟΚΡΑΤΙΑΣ ΠΟΥ ΣΤΗΡΙΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΗΘΕΝ ΡΟΖ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗΜΕΝΟΥΣ ΑΡΙΣΤΕΡΟΥΣ ΠΟΥ ΤΑ ΠΑΙΡΝΟΥΝ

    ΚΑΙ ΣΑΝ ΝΑ ΜΗΝ ΕΦΤΑΝΑΝ ΟΛΑ ΑΥΤΑ Η ΚΡΑΤΙΚΗ ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ ΜΑΣ ΕΦΤΑΙΓΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΕΝΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΕGEAN ΠΟΥ ΤΡΩΓΟΝΤΟΥΣΑΝ ΓΙΑ ΝΑ ΦΤΙΑΞΟΥΝ ΕΝΑ ΜΟΝΟΠΩΛΙΟ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΤΑ ΠΑΡΟΥΝ , ΕΛΕΟΣ
    ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ , ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ
    [...]

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ακούγεται τελευταία ότι για να σωθεί η ΄χωρα θα πρέπει να φορολογηθεί η εκκλησιαστική περιουσία. Σας παραθέτω την άποψή μου:

    ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΑΝΤΙΘΕΤΟΣ ΣΤΗ ΦΟΡΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΓΙΑΤΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΛΕΕΙ ΟΤΙ ΘΑ ΤΗΝ ΦΟΡΟΛΟΛΟΓΗΣΕΙ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΤΩΝ ΝΠΔΔ

    ΕΓΩ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ Η ΙΕΡΑΡΧΙΑ ΘΑ ΕΦΑΡΜΟΣΕΙ ΤΟ ΡΗΤΟ "Ο ΕΧΩΝ ΔΥΟ ΧΥΤΩΝΕΣ ΝΑ ΔΙΝΕΙ ΤΟΝ ΕΝΑ"

    ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΥΤΟ ΟΤΙ Η ΙΕΡΑΡΧΙΑ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΘΑ ΕΦΑΡΜΟΣΕΙ ΤΗΝ ΠΡΟΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΚΑΙ ΘΑ ΔΩΣΕΙ ΤΑ ΜΙΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΥΠΑΡΧΟΝΤΑ ΤΗΣ ΔΗΛΑΔΗ ΤΟ 50%

    ΤΙ 3% ΚΑΙ ΚΟΥΡΑΦΕΞΑΛΑ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΙ ΟΙ ΙΕΡΑΡΧΕΣ ΜΑΣ ΘΑ ΔΩΣΟΥΝ ΤΟ 50% ΚΑΙ ΘΑ ΣΚΑΣΕΤΕ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΚΟ ΣΑΣ

    ΕΤΣΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΓΙΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ ΕΤΣΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ

    ΔΙΑΦΩΝΕΙΤΕ ΣΤΗΝ ΦΟΡΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΜΕ 3% ΕΠΕΙΔΗ ΘΑ ΔΩΣΕΤΕ ΣΤΟΥΣ ΦΤΩΧΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΟ 50% ΚΑΙ ΘΑ ΣΩΣΕΤΕ ΤΟ ΕΘΝΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ , ΕΤΣΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ?

    ΚΑΙ ΑΠ΄ΟΤΙ ΓΩΝΡΙΖΩ ΗΔΗ ΚΙΝΕΙΤΑΙ Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΝΑ ΒΑΛΕΙ ΤΟ ΘΕΜΑ ΣΤΗΝ ΙΕΡΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΟΦΑΣΊΣΕΤΕ ΝΑ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΕΤΕ ΤΟ 50% ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΣΑΣ ΠΡΟΤΟΥ ΟΙ ΚΑΚΟΙ ΤΗς ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣΗ ΠΕΤΥΧΟΥΝ ΤΗΝ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ Η ΚΑΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΟΥ ΓΑΠ ΝΑ ΣΑΣ ΦΟΡΟΛΟΓΗΣΕΙ ΘΑ ΕΧΕΤΕ ΣΨΣΕΙ ΤΟ ΕΘΝΟΣ.

    ΑΜΑΜΕΝΟΥΜΕ ΝΑ ΕΦΑΡΜΟΣΕΤΕ ΤΗΝ ΕΠΙΤΑΓΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

    ΑΝΑΜΕΝΟΥΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΣΚΑΣΟΥΝ ΟΣΟΙ ΜΕ ΤΑ ΞΑΚΟΒΟΥΛΑ ΣΧΟΛΙΑ ΤΟΥΣ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΒΩΜΟΛΟΧΟΥΝ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΠΡΟΘΕΣΕΩΝ ΣΑΣ[...]

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. [ΜΕΡΟΣ Β]
    ΕΝΑ "ΜΕΓΑΛΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ" ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
    Επειδή όλοι είναι συνυπεύθυνοι…..
    Σχόλιο που αναρτήθηκε στο ΜΠΛΟΚ του υφυπουργού παιδείας Ιωάννη Πανάρετου ΑΝΑΡΤΗΣΗ: «Τα τοπικά κολλέγια, οι πανελλήνιες εξετάσεις, οι μετεγγραφές και η βάση του 10 [Β ΜΕΡΟΣ]»….
    Ανώνυμος είπε...
    ΟΥΤΟΠΙΑ ή ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ….
    ΜΕΡΟΣ Β


    ………………………
    • Να δίνονται Η/Υ δωρεάν αλλά υπερκοστολογημένοι για να επιβιώσουν οι εταιρείες και να μην εξοπλίζονται τα εργαστήρια, οι βιβλιοθήκες και τα ΓΡΑΣΕΠ με υλικό και λογισμικό που κοστίζει ελάχιστα αλλά συμβάλει στην υλοποίηση των εκπαιδευτικών προγραμμάτων και τη σταδιακή εισαγωγή των νέων τεχνολογιών στην εκπαιδευτική διαδικασία
    • Να γίνονται μαϊμού επιμορφώσεις που δεν αποδίνουν τίποτε πέραν του οικονομικού οφέλους που έχουν οι «επιμορφωτές»
    • Να μην γίνεται ουδεμία αξιολόγηση του παραγόμενου εκπαιδευτικού προϊόντος, των προγραμμάτων που υλοποιούνται αλλά να επιζητείται μέσα από το άλλοθι της ατομικής αξιολόγησης η δήθεν αναβάθμιση της εκπαιδευτικής διαδικασίας και αυτό επειδή μια τέτοια προσέγγιση της αξιολόγησης θα έχει αντιδράσεις ώστε να εξακολουθήσει να ισχύει το καθεστώς της «καμιάς αξιολόγησης» με τα γνωστά αποτελέσματα.
    • Να μην υπάρχει κανένας προγραμματισμός σε οποιοδήποτε επίπεδο ώστε ο καθένας να κάνει ότι θέλει
    • Να μην ισχύει η αυτονόητη αρχή ότι για την επιλογή των στελεχών της εκπαίδευσης θα μοριοδοτούνται όλα τα προσόντα που έχει ο κάθε υποψήφιος και όχι να γίνεται επιλεκτική μοριοδότηση που ευνοεί αυτούς που η εκάστοτε εξουσία ή συντεχνία θέλει να προωθήσει.
    • Να βραβεύονται για λόγους προβολείς εκπαιδευτικές ενέργειες που συνήθως ανήκουν στην σφαίρα μιας εικονικής πραγματικότητας αντί να βραβεύονται καινοτόμες προτάσεις που συμβάλλουν στην αναβάθμιση της εκπαίδευσης.
    • Να συνθλίβεται ο εκπαιδευτικός που προτείνει, που έχει φαντασία και μεράκι από τους μέτριους που επιβιώνουν έρποντας, γλύφοντας και διαβάλλοντας.
    • Να παίρνονται αποφάσεις με μαϊμού στοιχεία που όλοι τα ανέχονται και τα ερμηνεύουν κατά το δοκούν
    • Να προγραμματίζουν και διοικούν στελέχη με μηδενικά προσόντα [αγράμματοι θα έλεγα] οι οποίοι απειλούν και επιβάλουν την αγραμματοσύνη τους σε εκπαιδευτικούς με μεταπτυχιακές σπουδές και διδακτορικά και σε οριακές περιπτώσεις να μην έχουν τα νόμιμα επιστημονικά προσόντα για την κατοχή της θέσης που κατέχουν
    • Να μιλάμε για εισαγωγή των νέων τεχνολογιών και σήμερα να μην λειτουργούν δικτυακοί τόποι εκπαίδευσης που είναι απαραίτητοι για την υλοποίηση εκπαιδευτικών προγραμμάτων και υπηρεσιών παιδείας ενώ δίνονται ακόμα και σήμερα πολλαπλάσια χρήματα για ανούσιες δράσεις.
    • Να γίνεται προσπάθεια περικοπής κονδυλίων με απρογραμμάτιστες κινήσεις χωρίς να ζητείται η αιτιολογημένη πρόταση των σχολικών μονάδων για τις προτεινόμενες από αυτές περικοπές και την αιτιολόγηση των δαπανών που έχουν κάνει οι σχολικές επιτροπές [ «ο δημοκρατικός προγραμματισμός – εκχώρηση αρμοδιοτήτων και η διασταλτική ερμηνεία των νόμων» σε όλη τους τη μεγαλοπρέπεια.]
    • Και …. Και … και… και…. και…….

    Όποιος έχει γνώμη για όλα αυτά τίθεται στο περιθώριο, είναι επικίνδυνος και συνήθως δικαιώνεται μετά παρέλευση εικοσαετίας.
    Συνήθως διαβάλλεται , χαρακτηρίζεται γραφικός, και πολλές φορές ανίκανος επειδή δεν μπορεί να παράγει έργο όχι επειδή δεν το θέλει αλλά επειδή οι ανίκανοι του βάζουν εμπόδια , ενώ παράλληλα δεν παίρνουν θέση και στη χειρότερη των περιπτώσεων επικροτούν τις προτάσεις που «σαμποτάρουν» λόγω της εξουσίας που διαθέτουν.
    Και το αποτέλεσμα η απογοήτευση που θέτουν τους ικανούς στην αυτοαπομόνωση προς ΄μεγάλη χαρά των «μικρών» και «ολίγων»
    Και η μεγαλύτερη θλίψη και απογοήτευση για το ότι για μια ακόμη φορά τα θέματα της εκπαίδευσης θα οδηγηθούν σε αδιέξοδες καταστάσεις
    Ελπίζω να κάνω για μια ακόμη φορά λάθος, αν και η πείρα και γνώση μου για τα θέματα της παιδείας από το 1974 μέχρι και σήμερα δεν επιτρέπουν τέτοιου είδους αυταπάτες.[…]
    1:48 ΜΜ
    […]

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αγαπητέ κύριε Δ. Κωνσταντακόπουλε,
    Επειδή επενέβη ο «δαίμων» του κυβερνοχώρου και χαιρέκακα «εξαφάνισε» το Α ΜΕΡΟΣ του σχολίου 23 Φεβρουαρίου 2010 11:26 μ.μ. της Ανάρτησης ΕΝΑ "ΜΕΓΑΛΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ" ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ σας το ξαναστέλνω για να μην δημιουργηθεί κλίμα «παραπληροφόρησης» των σεβαστών ΜΠΟΚΕΡΣ
    Με εκτίμηση
    […]

    [ΜΕΡΟΣ Α]
    ΕΝΑ "ΜΕΓΑΛΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ" ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
    Επειδή όλοι είναι συνυπεύθυνοι…..
    Σχόλιο που αναρτήθηκε στο ΜΠΛΟΚ του υφυπουργού παιδείας Ιωάννη Πανάρετου ΑΝΑΡΤΗΣΗ: «Τα τοπικά κολλέγια, οι πανελλήνιες εξετάσεις, οι μετεγγραφές και η βάση του 10 [Β ΜΕΡΟΣ]»….
    Ανώνυμος είπε...
    ΟΥΤΟΠΙΑ ή ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ….

    ΟΥΤΟΠΙΑ ή ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ….
    ΜΕΡΟΣ Α

    ΖΗΤΗΜΑ 1ο: Μπορεί κάποιος να διαφωνεί με κάποιες από τις απόψεις σας και το τι πρέπει να γίνει με αυτό που λέμε μεταδευτεροβάθμια εκπαίδευση [ΙΕΚ , κολέγια κλπ]. Δεν μπορεί όμως να μην συμφωνήσει στην προώθηση μιας λύσης που σε καμιά περίπτωση δεν θα τα εντάσσει στην πανεπιστημιακή εκπαίδευση και βέβαια μια προσέγγιση είναι να δίνουν τίτλους οι οποίοι θα τα διαφοροποιούν με σαφήνεια από τους τίτλους που δίνουν τα τριτοβάθμια ιδρύματα που εκεί τα πράγματα είναι καθορισμένα με σαφήνεια.
    Επομένως είναι λογική η προσέγγιση τους τίτλους αυτούς να τους διαχειρίζεται η δημόσια πανεπιστημιακή κοινότητα η οποία ποτέ δεν θα τους ισοτιμήσει με πανεπιστημιακούς τίτλους.
    ΖΗΤΗΜΑ 2ο: Θεωρώ ότι η κριτική [επίθεση] που σας έγινε από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο θα σας κάνει να σκεφτείτε το τι υφίσταται κάποιος εκπαιδευτικός [οποιασδήποτε βαθμίδας] έχει το θάρρος και την εντιμότητα να θέτει την άποψη του σε δημόσια κριτική και υφίσταται αντί της κριτικής των επιχειρημάτων την κριτική της θέσης που η εξουσία δίνει σε κάποιον και το αποτέλεσμα να τίθεται στα αζήτητα λόγω έκφρασης της γνώμης του και ας έχει και προσόντα και εμπειρία και εντιμότητα

    Και οι προσωπικές επιπτώσεις δεν έχουν και τόσο ενδιαφέρον, ενδιαφέρον έχει ότι συνήθως το αποτέλεσμα το εισπράττει η παιδεία από προσεγγίσεις που έχουν οδηγήσει τα εκπαιδευτικά δρώμενα σε αδιέξοδες καταστάσεις.

    Και είναι πολλά τα όσα συμβαίνουν και έχουν οδηγήσει σε μη αντιστρεπτές καταστάσεις και σε διλήμματα που απογοητεύουν όπως:
    • Να γίνεται προσπάθεια να επιβιώσει η χαμηλού επιπέδου Τεχνική και Επαγγελματική Εκπαίδευση [ΕΠΑΛ και ΕΠΑΣ] με προτροπή των παιδιών να ακολουθήσουν αυτές τις σπουδές επειδή πρέπει να επιβιώσει το εκπαιδευτικό προσωπικό τους…… [η συνέχεια στο Β΄ΜΕΡΟΣ ]
    […]

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΑΓΟΡΑΖΕΙ ΓΕΡΜΑΙΚΑ ΠΡΟΙΟΝΤΑ

    ΟΣΟΙ ΤΑΞΙΔΕΥΟΥΝ ΑΠΟ ΚΑΙ ΠΡΟΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΤΑΞΙΔΕΥΟΥΝ ΜΕ ΜΗ ΓΕΡΜΑΝΙΚΕΣ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ

    ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΣΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ

    ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΔΕΝ ΑΦΟΡΑΖΟΥΜΕ ΓΕΡΜΑΝΙΚΑ ΠΡΟΙΟΝΤΑ ΣΤΑ ΣΟΥΠΕΡ ΜΑΡΚΕΤΣ ΝΑ ΛΗΞΟΥΝ ΟΛΑ ΝΑ ΒΡΩΜΗΣΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΤΑ ΦΑΝΕ ΟΙ ΙΔΙΟΚΤΗΤΕΣ ΤΩΝ ΣΟΥΠΕΡ ΜΑΡΚΕΤΣ

    ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΑΓΟΡΑΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΠΡΟΙΟΝΤΑ ΕΤΙΚΕΤΑΣ ΓΝΩΣΤΩΝ ΑΛΥΣΙΔΩΝ ΣΟΥΠΕΡ ΜΑΡΚΕΤΣ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΕΧΟΥΝ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ ΤΗΝ ΓΕΡΜΑΝΙΑ

    ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΑΡΑΔΕΣ ΤΙ ΕΣΤΙ ΒΕΡΥΚΟΚΚΟ

    ΚΑΙ ΠΡΟΠΑΝΤΩΝ ΜΗΝ ΞΑΝΑ ΑΓΟΡΑΣΕΤΕ ΓΕΡΜΑΝΙΚΑ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑ ΚΑΙ ΘΑ ΠΑΘΟΥΝ ΤΗΝ ΠΛΑΚΑ ΤΟΥΣ

    ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΤΕΤΟΙΑ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΑΝΩΤΕΡΗ ΤΩΝ ΑΠΕΡΓΙΩΝ

    ΚΑΙ ΚΑΝΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΜΑΘΑΙΝΕΙ ΓΕΡΜΑΝΙΚΑ ΑΛΛΩΣΤΕ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΠΟΥΘΕΝΑ ΠΕΘΑΜΕΝΗ ΓΛΩΣΣΑ ΕΙΝΑΙ

    ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΝΑ ΣΠΟΥΔΑΣΕΙΣ ΝΟΜΙΚΑ ΚΑΙ ΦΙΛΟΣΟΣΦΙΑ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ

    ΚΑΙ ΑΝ ΚΑΝΕΙΣ ΕΠΙΜΕΝΕΙ ΝΑΚΑΝΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΓΕΡΜΑΝΙΚΑ ΤΗΝ ΕΠΑΡΚΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΣΤΟ ΓΚΑΙΤΕ

    ΚΑΝΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΣΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΚΑΝΕΝΑ

    ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ ΤΙ ΕΣΤΙ ΒΕΛΑΝΙΔΙ ΟΙ ΑΓΡΑΜΜΑΤΟΙ ΠΟΥ ΟΤΑΝ ΕΜΕΙΣ ΧΤΙΖΑΜΕ ΠΑΡΘΕΝΩΝΕΣ ΑΥΤΟΙ ΕΤΡΩΓΑΝ Ο ΕΝΑΣ ΤΟΝ ΑΛΛΟ


    ΟΙ ΠΑΛΙΟΦΑΣΙΣΤΕΣ ΠΟΥ ΑΙΜΑΤΟΚΥΛΙΣΑΝ ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΚΑΙ ΜΑΣ ΠΑΡΙΣΤΑΝΟΥΝ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΤΙΜΗΤΕΣ

    ΚΑΙ ΜΑΣ ΛΕΝΕ ΚΑΙ ΜΙΖΑΔΟΡΟΥΣ ΟΙ ΑΘΩΟΙ ΠΟΥ ΛΑΔΩΝΑΝ ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΙΒΙΩΣΟΥΝ ΟΙ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΕΣ ΤΟΥΣ

    ΣΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΟΙ ΜΙΖΑΔΟΡΟΙ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. To έβαλα κι αλλού και επιμένω. Αν υπάρχει άλλος τρόπος να τον ακούσουμε, παρακαλώ:
    1. Η Ισλανδία αρνείται να πληρώσει χρέη.
    2. Η Αργεντινή δεν πλήρωσε.
    (κυβερνήσεις συντηρητικές)
    3. Στις δανειακές συμβάσεις συμμετέχουν δύο. Όταν οι συνθήκες αλλάζουν βίαια, -και μάλιστα με υπαιτιότητα των τραπεζών-, γιατί να πληρώσει ο δανειζόμενος;
    4. Τίνος είναι το χρήμα; Το παίρνουν οι τραπεζίτες με 1% και μας το δίνουν με 7%. why?
    5.Η αριστερά στην Ελλάδα είναι κολήμενη στη δίκαιη φορολόγηση, αποσιωπώντας ό,τι “δίκαιη φορολόγηση” στα πλαίσια του κράτους – έθνους δεν μπορεί να υπάρξει.
    6. Στάση εμπορίου, με την ευθύνη των τραπεζών;
    Στάση πληρωμών εμείς.
    7. Όσο για τις ευθύνες των ελλήνων πολιτικών, υπάρχουν, αλλά από το 1913, από το 1945 (Breton Woods) και σε άλλες χρονικές στιγμές, οι πολιτικοί όλου του κόσμου έχουν εκχωρήσει το χρήμα στους τραπεζίτες.
    Ας τελειώσει το παραμύθι:
    Κίνημα για τη διαγραφή του χρέους- ιδιωτικού και δημόσιου- προς τις τράπεζες.
    Στην Ελλάδα και παντού.
    Γιατί το χρέος είναι προϊόν απάτης. Είναι κλοπιμαία και οι τραπεζίτες κλεπταποδόχοι. Οι πολιτικοί πήραν ένα δημόσιο αγαθό, το έκαναν εμπόρευμα και το έδωσαν στους τραπεζίτες να το διαχειριστούν, ωσάν να ήταν ιδιοκτησία τους.
    ΠΟΛΕΜΟΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.