Γράμμα στον Στέφανο

ΑΝΑΝ ΚΑΙ ΒΙΑ
Δεκέμβρης και Αριστερά, Νεολαία και Εθνικά

13 Μάιος 2009, 9:40


Αγαπητέ Στέφανε,


Λόγω της αναρχίας που επικρατεί στον λογαριασμό μου 'Ιντερνετ, δεν γνωρίζω καν αν σας έχω στείλει την απάντησή μου. Με κολακεύει ιδιαίτερα και με ενθαρρύνει πολύ η έκφραση της εκτίμησής σας.Σχετικά τώρα με τα Δεκεμβριανά είναι πολύ μεγάλη και δύσκολη κουβέντα. Θα συμφωνήσω μαζί σας ότι υπάρχουν πάρα πολλά "καταδικάσιμα" στην εξέγερση της νεολαίας. Το θέμα όμως δεν είναι τόσο να επιδοκιμάσουμε ή να καταδικάσουμε, ποιός άλλωστε έχει το κύρος, την "έξωθεν καλή μαρτυρία" για να το κάνει, τουλάχιστον από τους "επίσημους", "δημόσιους" φορείς; Είναι κυρίως να ερμηνεύσουμε.

Στην πραγματικότητα, η "τυφλή" εξέγερση, το στοιχείο μηδενισμού που αναμφισβήτητα είχε (όπως και η προηγηθείσα εξέγερση των προαστίων στη Γαλλία, τον Νοέμβριο του 2005), πιστεύω ότι επιβεβαιώνει μια ιστορική χρεωκοπία της αριστεράς, αντανακλά την απουσία αριστερού (ή οποιουδήποτε άλλου) σχεδίου ριζοσπαστικής μεταρρύθμισης που η χώρα μας έχει απελπιστικά ανάγκη. Η Ελλάδα και ολόκληρη η Ευρώπη είμαστε βασικά συντηρητικές κοινωνίες, οι παληοί ηττήθηκαν, οι νέοι δεν εμφανίστηκαν. Στο μεσοδιάστημα, δεν υπάρχει εκφραστής των κοινωνικών, λαϊκών, εθνικών αναγκών. Υπάρχει κυρίως μια απεγνωσμένη προσπάθεια διατήρησης και προστασίας των πάσης φύσεως κεκτημένων.

Μετά την αναχώρησή σας από τη συζήτηση, υποστήριξα, προς κατάπληξη του ακροατηρίου, ότι ο Πρωθυπουργός είναι ο ηθικός αυτουργός της εξέγερσης. 'Ολοι οι κρατικοί, κοινωνικοί και πολιτικοί θεσμοί (δικαιοσύνη, εκκλησία, κόμματα, δικαστές κλπ. κλπ.) στην Ελλάδα απεδείχθησαν τα τελευταία χρόνια διαβρωμένοι και διεφθαρμένοι. 'Ενα κράτος όμως δεν μπορεί να υπάρξει για πολύ απονομιμοποιημένο στη συνέιδηση του πληθυσμού, ακόμα κι αν στηρίζεται στην πιο δυνατή δικτατορία. Μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2008, ο κ. Καραμανλής είχε διατηρήσει, ο ελληνικός λαός αν θέλετε ήθελε να πιστεύει ότι διατηρεί, ένα υπόλειμμα ηθικο-πολιτικού κεφαλαίου. Το κατέστρεψε μόνος του στη ΔΕΘ, όταν ενώπιον των Ελλήνων, υπεράσπισε τον κ. Βουλγαράκη και τον κ. Ρουσσόπουλο. Με τον τρόπο αυτό έστειλε το μήνυμα στην κοινωνία ότι πουθενά δεν μπορεί να βρει το δίκηο της, ειμή μόνον αν εκείνη πάρει, τρόπον τινά, τον νόμο στα χέρια της. 'Οταν ο αστυνομικός σκότωσε τον νεαρό, ποιός στην Ελλάδα μπορούσε πια να πιστέψει ότι η αστυνομία θα ενεργούσε τα δέοντα για την τιμωρία του, η δικαιοσύνη ή η πολιτική θα αποκαθιστούσε τη δικαιοσύνη και την ηθική. Το γεγονός ότι είχε προηγηθεί η "απονομιμοποίηση" των πάντων που ανέφερα, αλλά και ότι η νεολαία είχε πληροφορηθεί δεόντως ότι επρόκειτο να ζήσει με 600 ευρώ και χωρίς σταθερή δουλειά δεν διευκόλυνε ασφαλώς τα πράγματα! Οργή συσσωρευμένη πολύ καιρό στα έγκατα της κοινωνίας, εμποδισμένη από παντού να βρει έλλογη, οργανωμένη, πολιτική έκφραση, βρήκε διέξοδο στην τυφλή βία γιατί δεν μπορούσε να βρει αλλού. Το πραγματικό δίλημμα που μπήκε μπρος στην ελληνική νεολαία, όχι αυτό που εσείς κι εγώ θα θέλαμε ασφαλώς να τεθεί, ήταν ή να ακολουθήσουν το κυρίαρχο κοινωνικό πρότυπο (λαμόγιο και πουτάνα) ή να αντιδράσουν.

Ασφαλώς αυτά που αναφέρετε από "θέσεις" εξεγερμένων είναι ανοησίες. Ούτε η τυφλή βία έχει νόημα. Ούτε η συλλήβδην επίθεση στην αστυνομία. Μια εξέγερση σαν αυτές που γνωρίζουμε θα είχε αναγνωρίσει τουλάχιστον τον εχθρό της στο απέραντο "Λαμογιστάν", που είναι το πραγματικό κοινωνικό και πολιτικό καθεστώς, αυτό που κάνει κουμάντο στη χώρα και έχει ως υπαλλήλους τους πολιτικούς της, επειδή όμως δεν μπορεί να αναγνωρίσει εχθρό και έχει απελπιστικά ανάγκη εχθρό, όπως κάθε εξέγερση, τον βρήκε στην αστυνομία. (Και εκείνη άλλωστε βοήθησε από την πλευρά της. Τι γύρευαν οι Ζητάδες να πυροβολούν στην κηδεία του νεαροιύ, δύο μέρες αργότερα;) Ακριβώς επειδή η κοινωνική κριτική στην Ελλάδα είναι απολύτως επιφανειακή, επειδή οι συνήθειες, οι αξίες και τα ήθη του Λαμογιστάν έχουν διαχυθεί σε όλη την κοινωνία (και, φυσικώ τω τρόπο, σε παρόμοιες συνθήκες δεν μπορούμε να υπερασπίσουμε και διεθνώς τα ελληνικά συμφέροντα), δεν μπορεί να παραχθεί, ακόμα τουλάχιστον, θετική απάντηση στην κρίση.

Μπήκα και εγώ σε μεγάλο δίλημμα για την εξέγερση. Από τη στιγμή που εκτίμησα ότι επρόκειτο για πραγματική εξέγερση και όχι για δράση εκατό προβοκατόρων, δεν μπορούσα παρά να προσπαθήσω να την εξηγήσω και να διατηρήσω την όποια γέφυρα με αυτό το κομμάτι της κοινωνίας. Στη κυβερνητική σύσκεψη που έγινε, λέγεται ότι Σουφλιάς (ο πρίγκηψ, ex officio, όπως κάθε ΥΠΕΧΩΔΕ, του ελληνικού Εργολαβιστάν) και Ντόρα Μπακογιάννη ήθελαν κάθοδο στρατού στην Αθήνα. Αν αυτό γινόταν, θα μπορούσα εγώ να τους υποστηρίξω; Αν ερχόμουν σε τέτοια σύγκρουση με τη νεολαία, νομίζετε ότι θα με άκουγε κανείς αν έλεγα μετά ότι θα έπρεπε αυτή η νεολαία να αγωνιστεί για την προάσπιση των ελληνικών εθνικών συμφερόντων στο Αιγαίο ή την Κύπρο; Αν δεν έκανα μια προσπάθεια να καταλάβω τα κίνητρά της, πως θα μπορούσα να έχω πιθανότητες να ακουστώ; Κι αν δεν ακουστώ από αυτήν, σε ποιόν να απευθυνθώ, για τα εθνικά ζητήματα που με ενδιαφέρουν όπως και σας, σε μια χώρα που, από τον Κολοκοτρώνη μέχρι το δημοψήφισμα του 2004. ο λαός της, οι πληβείοι, τη σώζουν από τους άρχοντές της;

Οι εξεγέρσεις του παρελθόντος όντως ήταν διαφορετικές. Υπήρχαν όμως πιστευτά εναλλακτικά σχέδια κοινωνικής οργάνωσης, που δεν υφίστανται σήμερα, ιδίως μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ και δεν ξέρουμε πότε θα ξαναπροκύψουν. Μήπως άλλωστε έλλειψε΄και από αυτά τα κινήματα η δημαγωγία, η απάτη, η προδοσία; Μήπως δεν κατέρρευσαν τα καθεστώτα που αυτές οι εξεγέρσεις βοήθησαν να έρθουν; Μήπως συχνά οι αξίες τους δεν ήταν άλλες από αυτές που διακηρυσσόντουσαν. Που είναι σήμερα τόσοι και τόσοι "ηγέτες" αυτών των εξεγέρσεων; Η ελληνική εξέγερση του Δεκέμβρη και η προηγηθείσα των προαστίων αντανακλούν τον βαθμό μηδέν πολιτικής, στον οποίο φτάσαμε και ίσως ήταν απαραίτητο να φτάσουμε. Φοβάμαι πάρα πολύ ότι μπορεί να είναι ξινά, καμμιά φορά και δηλητηριώδη, τα σταφύλια της οργής, ξέρω όμως εξίσου καλά ότι είναι αδύνατο να γίνει το παραμικρό χωρίς το λίπασμα αυτής της οργής. Θάθελα πολύ να υπάρχουν άνθρωποι με μυαλό, με επαρκή συναισθηματική και ηθική νοημοσύνη, που να μπορούν να επηρεάσουν αυτούς τους νέους ανθρώπους, να βοηθήσουν να μην ανθίσουν τα άνθη του κακού πάνω στο λίπασμα του Δεκέμβρη, αλλά προς το παρόν είναι αλήθεια ότι δεν βλέπω και πολλούς υποψήφιους να το κάνουν. Με πολύ μεγάλη και διαχρονική εκτίμηση
Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος




--- Στις Κυρ., 12/04/09, 12:21, ο ... έγραψε

Αγαπητέ κ.Κωνσταντακόπουλε
Σας άκουσα προχθές στη γιορτή του ΝΕΧUS και έμαθα πολλά που δεν ήξερα. Σας ευχαριστώ όχι μόνο επειδή ήταν όλα πολυσήμαντα αλλά και για τον απλό,μεταδοτικό, τρόπο της ομιλίας σας. Έφυγα μόλις άρχισε να μιλά ο κ.Σαρρής,για δυό λόγους.Επειδή έπρεπε να πάω στο Θέατρο και επειδή θύμωσα για την αδικαιολόγητη ωριαία αργοπορία του χωρίς έστω μια απλή συγνώμη..
Έλαβα μόλις τώρα και το σπουδαίο κείμενό σας για την Κύπρο. Σας ενημερώνω ότι όχι μόνο την ουσία του βιβλίου σας αλλά και κάθε κείμενό σας τα μεταφέρω (ελπίζοντας στην άδειά σας..) στην ιστοσελίδα μου και σε πολλούς ....διαδικτυακούς φίλους..Αν ξέρατε πόσο συμφωνούμε όλοι..
Εκτός από κάποιες θέσεις σας για τα πρόσφατα " ΝεοΔεκεμβριανά" ..
Μπορεί και να μην κατάλαβα καλά..Σας στέλνω πάντως κι ένα κείμενό μου (υπάρχει στο τελευταίο NEXUS..) που εκφράζει την αγωνία της γενιάς μου για όλα αυτά..Μια αγωνία που πολλαπλασιάστηκε έπειτα από τις δηλώσεις του κ.Αλαβάνου στη Βουλή.Ίσως γατί θεωρώ ιλαροτραγικό να μπερδεύουμε την άλωση της Τριπολιτσάς με τις.... πυρκαγιές της οδού Στουρνάρη..!!
Και πάλι ευχαριστώ
Στέφανος