Φοβού τους Δαναούς και δωρα φέροντας

Απότη σοβιετική «καταστρόικα» στην ευρωπαϊκή κατάρρευση

Toυ Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

Πρόδωσεο Παπανδρέου; Το ερώτημα έθεσε εμμέσως, ο ανερχόμενος «αντιμνημονιακός αστήρ»της δεξιάς, Πάνος Καμμένος. Ακόμα ταχύτερα ανερχόμενος, λόγω της ευφυίας με τηνοποία αντιμετωπίζει την αριστερά και της βλακείας που τον αντιμετωπίζει εκείνη.Το ερώτημα δεν μας απασχολεί για ιστορικούς ή … «ποινικούς» λόγους.Ενδιαφερόμαστε για τους βαθύτερους μηχανισμούς που οδηγούν έναν πολιτικό ή μιαπαράταξη να «προδώσουν». Αν δεν τους καταλάβουμε, χτες ήταν ο Παπανδρέου, αύριοθάναι κάποιος άλλος, μπορεί και ο ίδιος ο Καμμένος! Χτες ήταν τα Μνημόνια,αύριο μπορεί να είναι μια άγαρμπη αντίθεση σε αυτά.

ΟΠαπανδρέου υπήρξε κεντρικό πρόσωπο μιας παγκόσμιας συνωμοσίας, που αποσκοπούσε να φέρει το ΔΝΤ σεΕλλάδα/ευρωζώνη, καθιστώντας το παγκόσμιο Χρήμα (οίκους και αγορές),διαχειριστή της Ευρώπης και την Ελλάδα «πειραματόζωο-προπομπό» μιας γιγαντιαίαςμεταβολής του μεταπολεμικού συστήματος. Πίσω από τις πολιτικο-οικονομικέςσκοπιμότητες, υπάρχουν και στρατηγικές επιδιώξεις. Της κατάλυσης του ελληνικούκράτους, με Μνημόνια/Δανειακες, προηγήθηκε η απόπειρα κατάλυσης του κυπριακού, με το σχέδιο Ανάν.

Αντικειμενικά«προδότες», υποκειμενικά μεταρρυθμιστές

Αντικειμενικά,ο Παπανδρέου «πρόδωσε». Υποκειμενικά όχι. Γιατί δεν μπορούσε να προβλέψει τιςσυνέπειες των ενεργειών του στην Ελλάδα και τον ίδιο. Παραπλάνησε τους‘Ελληνες, αλλά και τον εαυτό του. Νοιώθοντας ειλικρινής στην πρόθεσή του, ήτανπολύ αποτελεσματικότερος στην εξαπάτηση. (Ο Σαμαράς εμφανίζεται λιγότεροικανός). Ο Παπανδρέου και ο Γκορμπατσώφείχαν στοιχείο αυθεντικότητας. Το ίδιο βρίσκουμε στους Γέλτσιν και Καμμένο.

Υφίστανταισημαντικές ομοιότητες στον τρόπο κατάρρευσης της ΕΣΣΔ, της Ελλάδας και την αρχήκατάρρευσης της ΕΕ. Ο Γκορμπατσώφ και οι «μεταρρυθμιστές» δεν πίστευαν στοσύστημά τους, όπως ο Παπανδρέου και η ελληνική ελίτ δεν πιστεύουν στην Ελλάδα.Για να «αλλάξουν» το σύστημα πήγαν σε αυτούς που θαύμαζαν και θεωρούσαν φίλουςνα τους φτιάξουν τα «πρόγραμμα μεταρρύθμισης».

Πωςδιαλύθηκε «εκ των έσω» η ΕΣΣΔ

Ηκεντρική ιδέα του Γκορμπατσώφ, στο βιβλίο του «Περεστρόικα», ήταν ηαντιπαράθεση «πανανθρώπινων» και «ταξικών» αξιών, το κύρος του ανθρωπισμούεναντίον του κύρους του μαρξισμού, οι «καλοί τρόποι» του Γιώργου απέναντι στοεκφυλισμένο, απωθητικό «παλαιοΠΑΣΟΚ». Η ιδέα όμως δεν ήταν του Γκορμπατσώφ. Τηνεπεξεργάστηκε το Michigan State University,με χρηματοδότηση του αμερικανικού κράτους, με τη συνεργασία ισχυρών δυνάμεωνστο Κρεμλίνο, υπό την καθοδήγηση του ουκρανοεβραίου εμιγκρέ Σλιάπεντοχ.

Το‘Ιδρυμα Σόρος ανέλαβε τη μαζική διάδοση της νέας ιδεολογίας, ανταμείβονταςόλους τους προβεβλημένους διανοούμενους και μηντιανθρώπους πολύ περισσότερο απότις κανονικές, «σοβιετικές» δουλειές τους. Χρησιμοποιώντας την απαράμιλλη αίσθηση της «πολιτικής των μηχανισμών»που διέθετε, ο Γενικός Γραμματέας μεταβλήθηκε σε «έξυπνη βόμβα», βρίσκοντας εξενστίκτου την ιδιοσυχνότητα της δομής που κυβερνούσε και ανατινάζοντάς την.Αυτοί που τον καθοδηγούσαν χρησιμοποίησαν τις μεθόδους της «θεωρίαςκαταστροφών», όπως την «αλλαγή προσήμου», για να καταστρέψουν εκ των έσω, χωρίςνα εμφανισθούν, το σοβιετικό οικοδόμημα.

Κανέναον, καμιά δομή, βιολογική ή κοινωνική, δεν επιβιώνει αν δεν αντιλαμβάνεταιποιός είναι «εχθρός» και ποιός «φίλος». Το θεμελιώδες σφάλμα του Γκορμπατσώφήταν ότι εξέλαβε τη Δύση ως «φίλο» και κατέστρεψε την «εικόνα του εχθρού» στοσοβιετικό σύστημα. Η Δύση όμως ήταν ανελέητος εχθρός της ΕΣΣΔ από την πρώτημέχρι την τελευταία μέρα της ύπαρξής της. Ο γεωπολιτικός ανταγωνισμός Δύσηςπάγια σταθερά της διεθνούς πραγματικότητας επί αιώνες. Αντίθετα με το ΚΚΣΕ, τοκινεζικό ΚΚ διατήρησε πάντα την «εικόνα του εχθρού» στο κέντρο τηςεπικοινωνιακής πολιτικής. Αυτός είναι ένας λόγος που κυβερνά σήμερα.

Τοθεμελιώδες σφάλμα του Παπανδρέου ήταν ότι πήρε για φίλους του και της Ελλάδαςτους Σόρος, Ρότσιλντ, Ρουμπινί, Τσιόπα, Ρόντος, Goldman Sachs,ΔΝΤ και δεν συμμαζεύεται. Το θεμελιώδες (και στενά ιδιοτελές) σφάλμα τωνανώτερων γερμανικών τάξεων είναι ότι εξέλαβαν τον «εχθρό», τις «αγορές», ως«σύμμαχο», αναθέτοντάς του, με μια συμφωνία τύπου Φάουστ, ρόλο «χωροφυλακής»της ευρωζώνης. Γκορμπατσώφ, Παπανδρέου, Μέρκελ έβαλαν τον λύκο να φυλάει ταπρόβατα. Ο λύκος τάφαγε ή ετοιμάζεται.

Απότον «φιλελευθερισμό» στον ψευτο-εθνικισμό, από τον Γκορμπατσώφ στον Γέλτσιν

Το1990-91, όταν οι Σοβιετικοί δεν είχαν πια να φάνε, η περεστρόικα είχε εξελιχθείσε καταστρόικα, ο Γκορμπατσώφ περιφερόταν διεθνώς ως (αναποτελεσματικός)επαίτης, άλλες προσωπικότητες και «ιδεολογικά ρεύματα» κινητοποιήθηκαν για νααποτελειώσουν την καταστροφή που άρχισε. Το ίδιο άρχισε να γίνεται στην Ελλάδαμετά τις 28.10.2011. Αν στην πρώτη φάση χρησιμοποιήθηκαν ο «ανθρωπισμός» και η«δημοκρατία», στη δεύτερη ήταν ο «εθνικισμός» (σε μια γελοία εκδοχή) και η«ισχυρή εξουσία» που εμφανίστηκαν, ως από μηχανής Θεός, ενώπιον ενόςαπελπισμένου, εν πλήρει συγχύσει σοβιετικού πληθυσμού που δεν είχε από πού ναπιαστεί για να σωθεί.

ΟΑντρέι Ζαχάρωφ και οι θεωρίες της «σύγκλισης συστημάτων» χρησίμευσαν στην πρώτη φάση της αποδόμησης, ο Σολζενίτσινκαι η ρωσική μεταφυσική για να ολοκληρωθεί η καταστροφή. Η ΕΣΣΔ διαλύθηκε μεπρωτοβουλία της Ρωσίας, που καθιέρωσε εθνική επέτειο για να γιορτάσει τηνανεξαρτησία της από την ΕΣΣΔ! Η σοβιετική οικονομία και επιστήμη παραδόθηκεπρος λεηλασία σε μια δράκα ολιγαρχών που υποστήριζαν ξένες υπηρεσίες. Η πρ. ΕΣΣΔ γνώρισε τη μεγαλύτερηκοινωνικο-οικονομική καταστροφή του βιομηχανικού κόσμου. Στις 3.10.1993, με τιςενθάρρυνση και υπό τις φρενήρεις επευφημίες των δυτικών, τα τανκς του Γέλτσινκανονιοβόλησαν επί μία ημέρα το δημοκρατικότερο κοινοβούλιο στη ρωσική ιστορία,σκοτώνοντας 1500 ανθρώπους και την ιδέα της δημοκρατίας στη Ρωσία, που θαδιαλυόταν στα εξ ων συνετέθη αν δεν εμφανιζόταν, μερικά χρόνια αργότερα, ο Πούτιν.

ΟΓέλτσιν ήταν μια ισχυρότατη προσωπικότητα, με ένστικτο αυτοσυντήρησης και πάθοςγια την εξουσία που δεν είχε άλλος Ρώσος ηγέτης μετά τον Στάλιν. Οι αρχικέςαιτίες της σύγκρουσής του με τον Γκορμπατσώφ ήταν ο ατίθασος χαρακτήρας του καιη αίσθηση ότι τον αδικούσαν. Περισσότερο ψυχολογικές, ελάχιστα πολιτικές. Οιδιανοητικές του ικανότητες ήταν αντιστρόφως ανάλογες της εξουσιαστικής τουδύναμης, ανάλογες αυτών των Γκορμπατσώφ, Παπανδρέου, Μέρκελ. Η έλλειψηπνευματικού ορίζοντα και στέρεης ηθικής αναφοράς διευκόλυνε τη μετατροπή του σεασυνείδητο όργανο των εχθρών της Ρωσίας.

Ελλάδα,Ευρώπη, Μέση Ανατολή

Οιιστορικές αναλογίες έχουν ενδιαφέρον γιατί η Ιστορία δεν είναι Φυσική. Τοπαρελθόν δεν αλλάζει, το μέλλον μπορεί. Κυττάξτε τη Φουκουσίμα, τη ΜέσηΑνατολή, την Ευρώπη. Μπαίνουμε σε έναν «αιώνα καταστροφών» που δεν απειλεί μόνοεμάς, αλλά όλη την ανθρωπότητα. «Ο αληθινός μου αντίπαλος δεν έχει πρόσωπο,κόμμα, πρόγραμμα, δεν εκλέγεται και όμως κυβερνά. Ο αληθινός μου αντίπαλοςείναι ο κόσμος του χρήματος», διακήρυξε ο σοσιαλιστής υποψήφιος Πρόεδρος τουλαού που ίδρυσε τη σύγχρονη Ευρώπη, ο Φρανσουά Ολάντ.

ΗΕλλάδα είναι η κοιτίδα της δημοκρατίας, της ελευθερίας, της πολιτικής, τουθεάτρου, του Λόγου. Στο ιωνικό δωδεκάπολο, στα ‘Αβδηρα και την Αθήνα, οάνθρωπος έκανε τη μεγαλύτερη επανάσταση από τότε που σηκώθηκε στα δυό τουπόδια. Στα νεώτερα χρόνια κάναμε τη μεγαλύτερη επανάσταση στην Ευρώπη μετά τηγαλλική, προτάξαμε τη σφοδρότερη αντίσταση στον Χίτλερ, δώσαμε στην Κύπρο έναπαραδειγματικό αντιαποικιακό αγώνα. Αυτή είναι η ταυτότητά μας. Αν τη χάσουμεθα χαθούμε. Το ξέρουν όσοι χρησιμοποιούν εναντίον μας τα αρχαία σύμβολα. ΗΕυρώπη είναι το δικό μας παιδί. Ακόμα κι αν χρειαστεί να φύγουμε ή νασυγκρουσθούμε μαζί της, πρέπει να το κάνουμε επ’ ονόματί της.

Οτρόπος για να μείνουμε στην Ευρώπη δεν είναι ασφαλώς η μέθοδος Προβόπουλου,Παπανδρέου, Παπαδήμου. Το αντίθετο, κάνοντας ότι μας λένε, οργανώνουμε την έξοδό μας από την Ευρώπη και βοηθάμε τηδιάλυσή της. Ο δρόμος για την Ευρώπη είναι ο δρόμος του Σιράκ, του Ολάντ καιτου Μελανσόν, του Σμιτ και του Λαφοντέν, του Κολ και του Σοάρες, όχι ασφαλώς οδρόμος του Σαρκοζί, ούτε εκείνος της Λεπέν και του νεοφασισμού. Είναι ο δρόμοςυποκειμένου που υπάρχει και σκέφτεται για τον εαυτό του, μπορεί να διαπραγματευτεί,να διαφωνήσει, να συγκρουστεί όταν χρειάζεται.

Είναιτελείως ανακριβές ότι, φεύγοντας από τη Ευρώπη, μας περιμένουν άλλοι φίλοι ναμας υποδεχτούν με ανοιχτές αγκάλες. Γεωπολιτικά, η Ελλάδα, εδώ που είναιστριμωγμένη, οφείλει για να επιβιώσει να ελίσσεται έξυπνα, χωρίς να «μπατάρει»,ανάμεσα στη Δυτική Ευρώπη, τον σλαβικό και τον μεσανατολικό (Ισραήλ καιΑραβομουσουλμάνοι).

Είναιτελείως ανακριβές ότι τα πετρέλαια/αέρια στις θάλασσές μας είναι διαβατήριο γιατην άκοπη ευτυχία, όπως δεν υπήρξαν για το 90% των λαών που δυστύχησαν καικαταστράφηκαν, δεν ευτύχησαν, εξαιτίας των θησαυρών τους. Είναι κολοσσιαίοσφάλμα εκτίμησης ότι Ρωσία, ΗΠΑ και Ισραήλ είναι σύμμαχοι στην ΑνατολικήΜεσόγειο, όπως λένε και πιστεύουν οι Καμμένος και Σαμαράς. Κακώς πιστεύουν όσατους λένε οι δικοί τους φίλοι. Φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντας.

Konstantakopoulos.blogspot.com

Το Παρόν,29.4.2012