Oι τάσεις στον ΣΥΡΙΖΑ και το δημοψήφισμα

Τρεις άνθρωποι, τρεις διαφορετικοί κόσμοι. Ο Κύπριος οικονομολόγος Παναγιώτης Παντελίδης, ο Αμερικανός καθηγητής οικονομικών Τζέιμς Γκαλμπρέιθ και η Γαλλίδα οικοσοσιαλίστρια και μέλος του «Κόμματος της Αριστεράς» στη Γαλλία Κορίν Μορέλ Νταρλώ, η οποία αναμένεται αυτή την εβδομάδα να εκλεγεί συντονίστρια των Οικοσοσιαλιστών της Ευρώπης. Η συνάντηση μας έγινε το περασμένο Σαββατοκύριακο στην Αράχωβα στα πλαίσια μιας διεθνούς συνάντησης με τίτλο: «Η Πρωτοβουλία των Δελφών».
Ο πρώτος είναι ένας από τους λίγους οικονομολόγους στον κόσμο, που «ένιωσε στο πετσί του» τις άμεσες συνέπειες της οικονομικής κρίσης.
Ο άλλος παρατηρεί από μακριά τα γεγονότα, δίνοντας εκ του ασφαλούς συμβουλές και κάνοντας αναλύσεις. Σου δημιουργεί την εντύπωση ότι λέει αυτά που θέλεις να ακούσεις.
Η τρίτη, οικοσοσιαλίστρια με ιδιαίτερη οπτική γωνία για κάθε τι οικονομικής φύσεως, πόσο δε  μάλλον για την οικονομική κρίση.
Ο πειρασμός για τρεις διαφορετικές συνεντεύξεις σκοντάφτει σε πολλά πρακτικά δεδομένα, άσε που είναι δύσκολο να αποφευχθούν τα κλισέ και τα χιλιοειπωμένα, τόσο στις ερωτήσεις, όσο και στις απαντήσεις. Οπότε, ο πειραματισμός γίνεται αναπόφευκτος: Κοινή συνέντευξη, κοινές ερωτήσεις, για να φανούν οι διάφορες και τέλος ας δούμε πώς βλέπουν και αυτοί ο ένας τον άλλο!
Μόλις τελείωσε η συνέντευξη υπήρχε η αίσθηση ότι βγήκε καλή. Το πείραμα πέτυχε. Εδώ λοιπόν, σήμερα, τα βασικά. Τα υπόλοιπα σε λίγες μέρες στην ιστοσελίδα της εφημερίδας.

Τη συνέντευξη πήρε ο Νίκος Σερβετάς

Πώς θα είναι η Ευρώπη σε 10 χρόνια;

Γκαλμπρέιθ: Προβληματίζομαι πάρα πολύ για το πως θα είναι η Ευρώπη τις επόμενες 10 μέρες. Πρέπει να σας πω ότι αυτό είναι αρκετά αβέβαιο.

Παντελίδης: Νομίζω ότι η εποχή του νεοφιλελευθερισμού τελειώνει. Δεν ξέρω αν θα είναι αυτό το χρόνο ή τον επόμενο, αλλά τα θεμέλιά του έχουν κλονιστεί και μετακινούμαστε από το οικονομικό πλαίσιο στις πολιτικές διαμάχες. Εξαρτάται από τους λαούς της, να εντατικοποιήσουν αυτές τις μάχες και να τις ενοποιήσουν συνδυάζοντας τες σε ένα νέο σχέδιο. Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει, αλλά αυτό που μπορούμε να πούμε, είναι ότι περνάμε μία περίοδο αβεβαιότητας και θεμελιώδους οικονομικής κοινωνικής και πολιτικής αλλαγής.

Κορίν Μορέλ Νταρλώ: Θα ήθελα να δώσω μια αισιόδοξη εικόνα, αλλά νομίζω ότι βρισκόμαστε σε μία πολύ ασταθή περίοδο. Ο παλιός κόσμος πεθαίνει και ο νέος κόσμος δεν έχει γεννηθεί, τότε είναι που έρχονται τα τέρατα. Πιστεύω ότι τις επόμενες ημέρες, εβδομάδες και μήνες η πολιτική μας αποστολή είναι να βρούμε αυτά τα τέρατα και αυτό μπορεί να γίνει χτίζοντας όλοι μαζί ένα νέο σχέδιο, στο οποίο εντάσσεται και ο οικοσοσιαλισμός.

Γκαλμπρέιθ: Θα ήθελα να επανέλθω. Παρακολουθώ από σχετικά κοντά την επαφή της Ελλάδας με την Ευρώπη τους τελευταίους 4 μήνες και αυτό το οποίο με εντυπωσιάζει, ως εξωτερικό παρατηρητή, είναι ότι η ηγεσία της Ευρώπης δεν έχει μέχρι τώρα δείξει καμία ικανότητα να καταλάβει τις συνθήκες που υπάρχουν πραγματικά στην Ευρώπη, ούτε και την απόφαση που πήρε ο ελληνικός λαός τον Ιανουάριο, να εκλέξει μία νέα κυβέρνηση η οποία βασίζεται σε διαφορετικές αρχές και η οποία είχε πολύ ισχυρότερη λαϊκή εντολή από ότι έχουν συνηθίσει να βλέπουν τα τελευταία χρόνια. Βρισκόμαστε στο σημείο, όπου αυτή η απογοητευτική αποκαρδιωτική απόδοση της ευρωπαϊκής ηγεσίας, των ευρωπαϊκών θεσμών και του ΔΝΤ θα πρέπει να δοκιμαστεί. Το ζητούμενο είναι να δούμε εάν υπάρχει η δυνατότητα για μια πολιτική, που να βασίζεται στην πραγματικότητα, που θα απομακρυνθεί από την κατασκευασμένη, από την ευρωπαϊκή ηγεσία και τους θεσμούς, και βαθύτατα λανθασμένη αντίληψη των πραγματικών συνθηκών και του αποτελέσματος των εφαρμοζόμενων πολιτικών. Αν δεν υπάρξει προσαρμογή, αν δεν υπάρξει αλλαγή, τότε είναι πολύ δύσκολο να δει κανείς πώς το ευρωπαϊκό σχέδιο θα παραμείνει βιώσιμο για πολύ.

Στη θέση του πρωθυπουργού

Ποιο θα ήταν το πρώτο πράγμα, που θα κάνατε, ως πρωθυπουργός της Ελλάδας, προκειμένου να έχετε άμεσα αποτελέσματα και το πρώτο για να έχετε μακροπρόθεσμο αποτέλεσμα;

Παντελίδης: Νομίζω ότι η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα θα πρέπει να διαφυλάξει την πολιτική υποστήριξη των δικών της ανθρώπων, για ένα νέο σχέδιο μιας νέας Ελλάδας, στο πλαίσιο μιας Ευρώπης, που αλλάζει, επανιδρύεται. Είμαστε στην αρχή μιας πολιτικής μάχης. Ο κ. Γκάλμπρεϊθ ανέφερε, νωρίτερα, το στόχο των αρχών της ΕΕ και των θεσμών, που είναι η κυβερνητική αλλαγή. Αυτό σημαίνει ότι η ίδια η δημοκρατία δοκιμάζεται. Πιστεύω ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, το έφερε αυτό στην επιφάνεια και αρχίζει να αποκαλύπτεται, να γίνεται προφανές σε όλη την Ευρώπη. Περιμένουμε νέους αγώνες σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες και το συντονισμό αυτών των αγώνων. Αυτό το οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να κάνει τώρα, είναι να αναπτύξει περισσότερο το σχέδιο της οικονομικής αναδόμησης στην Ελλάδα. Να αμφισβητήσει τους περιορισμούς, που έχουν τεθεί από τις πολιτικές των κανόνων. Πιστεύω ότι εάν το κάνει αυτό, θα δείξει όχι μόνο αντίσταση στη λιτότητα, αλλά θετικά σημάδια αυτού που χρειάζεται να κάνουμε σε τοπικό και ευρωπαϊκό επίπεδο. Νομίζω ότι ο αγώνας τώρα αρχίζει και ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κάνει μια πολύ καλή αρχή.

Κορίν Μορέλ Νταρλώ: Νομίζω ότι είναι πολύ βασικό αυτό που έκανε η κυβέρνηση, δηλαδή η πιστωτική διαχείριση, η επίτευξη εύκολου στόχου σε μικρό χρονικό διάστημα, δίνοντας έντονα μηνύματα στον λαό. Σημαντικά είναι όλα αυτά τα επείγοντα μέτρα, τα οποία πήρε η κυβέρνηση Τσίπρα, για την ΕΡΤ, για τους άπορους. Πιστεύω ότι ένα από τα πρώτα μέτρα θα ήταν η ριζική αναθεώρηση του φορολογικού συστήματος. Χρειαζόμαστε μια οικονομική επανάσταση αναδιανομής του χρήματος. Όταν πρέπει ο άνθρωπος να παλεύει σε καθημερινή βάση μόνο για να πληρώνει το ενοίκιο, τότε είναι πολύ δύσκολο να σκεφτεί για το μέλλον, να σκεφτεί για την κλιματική αλλαγή, να σκεφτεί όλες αυτές τις μεγάλες προκλήσεις.

Γκάλμπρεϊθ: Θα έδινα βασικά τις ίδιες απαντήσεις. Θα άρχιζα από το ίδιο σημείο, ότι η κυβέρνηση έχει διασφαλίσει την υποστήριξη του ελληνικού λαού και έχει διατηρήσει αυτή την υποστήριξη για 4 πολύ δύσκολους μήνες. Πιστεύω ότι αυτό το γεγονός έχει μεγάλη σημασία. Δίνει στην ελληνική θέση τη δυνατότητα να επιβιώσει στους δύσκολους καιρούς που έρχονται. Είναι πολύ σημαντικό σε αυτό το σημείο να διατυπώσει μια προγραμματική στρατηγική για το πως θα προχωρήσει. Μια τέτοια στρατηγική πρέπει, βεβαίως, να αναγνωρίζει το γεγονός ότι δεν είναι όλες οι χώρες ίδιες, ότι οι στρατηγικές, που αρμόζουν σε μία χώρα, δεν αρμόζουν απαραίτητα σε μια άλλη. Αυτό είναι ένα τεράστιο φιλοσοφικό ιδεολογικό μειονέκτημα της πολιτικής του μνημονίου. Εφαρμόζεται η ίδια πρακτική για όλες τις χώρες και είναι βασισμένη στην εντελώς λανθασμένη υπόθεση ότι οι ίδιες πολιτικές θα δουλέψουν με τον ίδιο τρόπο σε διαφορετικά μέρη. Η Ελλάδα δεν είναι Γαλλία, δεν είναι Ισπανία, έχει τα δικά της πλεονεκτήματα, τη δική της θέση στην παγκόσμια οικονομία και μια στρατηγική για την ανάπτυξη πρέπει να ανταποκρίνεται στα χαρακτηριστικά της Ελλάδας και του ελληνικού λαού.
Επίσης, είναι πολύ σημαντικό για την κυβέρνηση, να συνεχίσει την προσπάθειά της να παρουσιάσει τις θέσεις της στον ευρύτερο κόσμο, καθώς το ζήτημα της δεν είναι ένα θέμα, του οποίου η σημασία περιορίζεται μόνο στην Ελλάδα ή ακόμα και στην Ευρώπη. Είναι σημαντικό να δει κάποιος, εάν μπορεί να έχει μια βιώσιμη δημοκρατική κυβέρνηση και οικονομική ανάπτυξη σε χώρες, οι οποίες συνδέονται μεταξύ τους και ιδίως μικρές χώρες, οι οποίες αποτελούν μέρος ευρύτερων συστημάτων, όπου αναπόφευκτα το κέντρο της εξουσίας βρίσκεται μακριά απ’ αυτές.

Η δύναμη της δημοκρατίας είναι πολύ ισχυρή αν είναι γνήσια

Αν η αριστερά δεν πετύχει στην Ελλάδα θεωρείτε πιθανό να ενισχυθούν στην Ευρώπη η άκρα δεξιά και οι φασίστες;

Γκάλμπρεϊθ: Φασισμός έχει υπάρξει στην Ευρώπη. Εάν δεν αναπτυχθεί ένα διαχειρίσιμο σύστημα κοινωνικής οικονομίας ο φασισμός παρέχει μία εναλλακτική λύση στην οποία προστρέχουν πολλοί.

Κορίν Μορέλ Νταρλώ: Η ανάλυση που κάναμε στο κόμμα της Αριστεράς πριν μερικά χρόνια στη Γαλλία καταλήξαμε στο «ή εμείς ή αυτοί». Είναι μία σύγκρουση ανάμεσα στα αριστερά πολιτικά μας σχέδια και τις ακροδεξιές απλές, πολύ απλές εναλλακτικές λύσεις οι οποίες φυσικά είναι πολύ επικίνδυνες. Αυτός είναι και ο λόγος που δουλεύουμε τόσο σκληρά για να διαμορφώσουμε ένα εναλλακτικό σχέδιο το οποίο δεν θα είναι μόνο αποδεκτό αλλά και εφικτό. Η κύρια μάχη είναι η πολιτιστική μάχη την οποία πρέπει να κερδίσουμε. Νομίζω ότι αυτές είναι από τις μεγαλύτερες πολιτικές προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε. Όλα τα παραδοσιακά μεγάλα κόμματα τελειώνουν πια, οπότε το μέλλον θα είναι «ή εμείς ή αυτοί» Έχουμε αυτή την ευθύνη.

Παντελίδης: Αυτό δείχνει τους κινδύνους τους οποίους παίρνουν οι αρχές της ΕΕ για να προστατέψουν την καθεστηκυία τάξη και τα οικονομικά τους συμφέροντα. Η κατάρρευση της κυβέρνησης της Ελλάδας, για παράδειγμα, μπορεί να απελευθερώσει φασιστικές πολιτικές δυνάμεις. Δεν νομίζω ότι θα συμβεί αυτό, η πρόσφατη πολιτική εμπειρία μας, η νέα αυγή στην Ελλάδα, δείχνει ότι η τάση είναι προς τα αριστερά. Υποτίθεται ότι είναι ενάντιοι στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές αλλά δεν έχουν εναλλακτική λύση, ο μόνος στόχος τους είναι η καταστροφή της δημοκρατίας. Γι’ αυτό η πρόκληση για την αριστερά τώρα είναι να διατηρήσει την υποστήριξή του κόσμου και να φανεί ικανή να δημιουργήσει νέες συμμαχίες, να θέσει νέους στόχους τόσο τοπικά όσο και σε Ευρωπαϊκό επίπεδο.
Γκάλμπρεϊθ: Η δύναμη της δημοκρατίας είναι πολύ ισχυρή αν είναι γνήσια. Στην Νότια Αμερική όπου είχαμε τέτοια φαινόμενα ακολούθησε μεγάλος εκδημοκρατισμός, τεράστια μείωση της φτώχιας, βελτίωση του επιπέδου ζωής, ένα γενικό χτίσιμο της κοινωνικής οικονομίας, στοιχεία τα οποία δεν υπήρχαν πριν. Εάν κάποιος έχει γνήσιες δημοκρατικές εναλλακτικές λύσεις, οι οποίες να σημαίνουν κάτι, σε σχέση με τα είδη των θεσμών και των πραγμάτων που υπόσχονται αυτοί, τους στόχους και τις προτεραιότητές τους, τις ανθρώπινες αξίες τους, τις κοινωνικές και οικονομικές αξίες τους, τότε νομίζω ότι υπάρχει μία λογική πιθανότητα ότι οι προοδευτικές δυνάμεις του κόσμου θα επικρατήσουν και ότι οι φασιστικές δεν θα είναι τόσο δυνατές. Είναι αυτό που βλέπετε να συμβαίνει στην Ελλάδα όπως είπατε.

Κίνημα αλληλεγγύης που θα συνδέσει τους αγώνες

Γκάλ­μπρεϊθ: Κύ­ριε Πα­ντε­λί­δη, βλέ­πε­τε κι­νή­σεις στην Κύ­προ, ώ­στε γί­νει μέ­ρος μιας ευ­ρύ­τε­ρης συμ­μα­χίας και αλ­λη­λεγ­γύης, που θα α­να­πτυχ­θεί σε ό­λο το νό­το, στην ευ­ρω­παϊκή πε­ρι­φέ­ρεια τους ε­πό­με­νους μή­νες;

Πα­ντε­λί­δης: Πι­στεύω ό­τι αυ­τή εί­ναι η ελ­πί­δα. Υπάρ­χουν ό­λες οι δυ­να­τό­τη­τες για αυ­τή την πο­λι­τι­κή συ­νέ­νω­ση με τις ε­ναλ­λα­κτι­κές δυ­νά­μεις της Αρι­στε­ράς στην Ευ­ρώ­πη, ε­πει­δή η οι­κο­νο­μι­κή κα­τά­στα­ση στην Κύ­προ, που ο­φεί­λε­ται στις νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρες πο­λι­τι­κές, ο­δη­γεί σε α­διέ­ξο­δο. Θα υ­πάρ­ξει α­πά­ντη­ση και κα­θή­κον της Αρι­στε­ράς στην Κύ­προ εί­ναι να πα­ρου­σιά­σει αυ­τή την α­πά­ντη­ση και να την προ­τεί­νει με προ­γραμ­μα­τι­κό τρό­πο. Να τη συν­δέ­σει με τους α­γώ­νες, που γί­νο­νται στην Ελλά­δα, στην Ισπα­νία στην Ιρλαν­δία, σε ό­λη την Ευ­ρώ­πη. Αυ­τός εί­ναι ο στό­χος, για τον ο­ποίο θα ερ­γα­στούν οι πο­λι­τι­κές δυ­νά­μεις της Αρι­στε­ράς στην Κύ­προ στην ε­πό­με­νη πε­ρίο­δο.

Κο­ρίν Μο­ρέλ Νταρ­λώ: Κύ­ριε Γκάλ­μπρεϊθ, θα ή­θε­λα να μά­θω, αν η κλι­μα­τι­κή αλ­λα­γή έ­χει ε­πη­ρεά­σει την οι­κο­νο­μι­κή σας σκέ­ψη και με ποιον τρό­πο;

Γκάλ­μπρεϊθ: Η α­να­γνώ­ρι­ση ό­τι οι οι­κο­νο­μι­κές με­λέ­τες εί­ναι εν­σω­μα­τω­μέ­νες σ’ έ­ναν υ­λι­κό κό­σμο, εί­ναι κά­τι το ο­ποίο θέ­τει μία πο­λύ ση­μα­ντι­κή δια­νο­η­τι­κή πρό­κλη­ση για τους πε­ρισ­σό­τε­ρους οι­κο­νο­μο­λό­γους. Ου­σια­στι­κά, ό­λη η ε­πι­στή­μη εί­ναι α­πο­μα­κρυ­σμέ­νη α­πό τον υ­λι­κό κό­σμο και στο ε­πί­πε­δο του θέ­μα­τος των πό­ρων και στο θέ­μα του πε­ρι­βάλ­λο­ντος. Αλλά εί­ναι προ­φα­νές ό­τι αν θέ­λει κά­ποιος να έ­χει την ε­λά­χι­στη πι­θα­νό­τη­τα να σώ­σει την βιό­σφαι­ρα, ό­πως την γνω­ρί­ζου­με, α­πό ι­διαί­τε­ρα ρι­ζι­κές και γρή­γο­ρες αλ­λα­γές, πρέ­πει να τρο­πο­ποιή­σει το μο­ντέ­λο των πό­ρων με έ­να θε­με­λια­κό τρό­πο. Δεν μπο­ρείς α­πλά να το κά­νεις με έ­ναν υ­πο­κρι­τι­κό μη­χα­νι­σμό, ο ο­ποίος ε­ξαρ­τά­ται α­πό τις τι­μές της α­γο­ράς.

Πα­ντε­λί­δης: Κύ­ριε Γκάλ­μπρεϊθ, πι­στεύε­τε ό­τι χρειά­ζε­ται μια ε­ναλ­λα­κτι­κή στρα­τη­γι­κή για την ευ­ρω­παϊκή πε­ρι­φέ­ρεια, ώ­στε να α­ντι­με­τω­πί­σει την ά­νι­ση α­νά­πτυ­ξη; Ποιος εί­ναι ο ρό­λος της βιο­μη­χα­νι­κής πο­λι­τι­κής; Πολ­λές α­πό τις δο­μι­κές α­νι­σορ­ρο­πίες, που πα­ρα­τη­ρού­νται στην Ευ­ρώ­πη, δεν ο­φεί­λο­νται σε δια­φο­ρές στους μι­σθούς και στο κό­στος, αλ­λά σε δια­φο­ρε­τι­κές βιο­μη­χα­νι­κές και πα­ρα­γω­γι­κές δο­μές και κα­τά συ­νέ­πεια υ­πάρ­χει α­νά­γκη δη­μιουρ­γίας μίας νέ­ας κα­τα­νο­μής της ερ­γα­σίας.

Γκάλ­μπρεϊθ:Η Ευ­ρώ­πη έ­χει οι­κο­δο­μη­θεί ε­δώ και δε­κα­ε­τίες ως μία ε­νιαία οι­κο­νο­μία της η­πεί­ρου, ό­πως π.χ. η Νό­τια Αμε­ρι­κή. Σ’ αυ­τή την οι­κο­νο­μία υ­πάρ­χει η τά­ση, οι βιο­μη­χα­νι­κές δρα­στη­ριό­τη­τες να πη­γαί­νουν προς το κέ­ντρο και στην Ευ­ρώ­πη το α­πο­τέ­λε­σμα ή­ταν να με­τα­κι­νη­θούν προς τα βιο­μη­χα­νι­κά κέ­ντρα της Γερ­μα­νίας, της Γαλ­λίας και άλ­λων χω­ρών της Βό­ρειας Ευ­ρώ­πης. Σ’ αυ­τό το πλαί­σιο, κά­θε δια­δι­κα­σία βελ­τίω­σης των προϊό­ντων και τε­χνο­λο­γι­κής α­νά­πτυ­ξης, ε­πί­σης, τεί­νει να συ­γκε­ντρώ­νε­ται στο βορ­ρά. Μια άλ­λη πα­ρά­με­τρος εί­ναι η α­γρο­τι­κή οι­κο­νο­μία, η ο­ποία σή­με­ρα έ­χει εκ­βιο­μη­χα­νι­στεί και ά­ρα α­κο­λου­θεί την ί­δια τά­ση συ­γκέ­ντρω­σης προς το βορ­ρά. Αυ­τό που χρειά­ζε­ται, εί­ναι μία «η­πει­ρω­τι­κή» στρα­τη­γι­κή, η ο­ποία θα πα­ρέ­χει μία οι­κο­νο­μι­κή βά­ση για την ε­πι­τυ­χή α­νά­πτυ­ξη των χω­ρών του νό­του, της πε­ρι­φέ­ρειας και η ο­ποία θα βα­σί­ζε­ται σε πε­ρισ­σό­τε­ρους ά­ξο­νες. Η βιο­μη­χα­νι­κή πα­ρα­γω­γή εί­ναι έ­νας εξ αυ­τών, αλ­λά υ­πάρ­χουν και άλ­λοι το­μείς, που μπο­ρεί να βα­σι­στεί και τους ο­ποίους χρειά­ζε­ται μία προ­χω­ρη­μέ­νη πα­γκό­σμια οι­κο­νο­μία. Αυ­τοί οι το­μείς μπο­ρούν να α­να­πτυχ­θούν στην πε­ρι­φέ­ρεια. Ανα­φέ­ρω για πα­ρά­δειγ­μα την εκ­παί­δευ­ση, τη φρο­ντί­δα υ­γείας, υ­πη­ρε­σίες για η­λι­κιω­μέ­νους, τον υ­ψη­λό πο­λι­τι­σμό, την τέ­χνη και έ­να σω­ρό πράγ­μα­τα, τα ο­ποία εί­ναι τμή­μα του ε­πι­πέ­δου ζωής μίας πλού­σιας πε­ριο­χής. Δεν μπο­ρείς να έ­χεις α­πό­λυ­τη ι­σορ­ρο­πία των συ­ναλ­λα­γών α­πό ό­λες τις χώ­ρες σε στα­θε­ρή βά­ση. Θα έ­χεις πε­ρίσ­σευ­μα σε μια πε­ριο­χή και έλ­λειμ­μα σε άλ­λη. Κά­ποιος πρέ­πει να έ­χει έ­να μη­χα­νι­σμό, ο ο­ποίος θα μοι­ρά­ζει τα ει­σο­δή­μα­τα για την α­να­κύ­κλω­ση της α­γο­ρα­στι­κής δύ­να­μης, ώ­στε κά­θε μέ­ρος αυ­τής της ο­ντό­τη­τας να εί­ναι στα­θε­ρό. Αν δεν πα­ρέ­χε­ται αυ­τό, τό­τε η οι­κο­νο­μι­κή εν­σω­μά­τω­ση δεν θα ε­πι­τευχ­θεί, οι άν­θρω­ποι θα με­τα­να­στεύ­σουν α­πό τον νό­το στο βορ­ρά, ό­πως έ­χουν κά­νει πολ­λές φο­ρές στην ι­στο­ρία.

Γκάλ­μπρεϊθ: Θα σας κά­νω την ί­δια ε­ρώ­τη­ση, που έ­κα­να και στον κύ­ριο Πα­ντε­λί­δη. Μπο­ρού­με να ελ­πί­ζου­με σε μία κί­νη­ση αλ­λη­λεγ­γύης στη Γαλ­λία, η ο­ποία θα ε­νω­θεί με αυ­τές, που α­να­πτύσ­σο­νται στην Ελλά­δα, την Ισπα­νία, την Πορ­το­γα­λία και την Ιρλαν­δία προς έ­να δια­φο­ρε­τι­κό δρό­μο για την Ευ­ρώ­πη;

Κο­ρίν Μο­ρέλ Νταρ­λώ: Ναι! Ενώ μι­λά­με ε­δώ, στους Δελ­φούς, στην Ελλά­δα, οι Γάλ­λοι σύ­ντρο­φοί μας δια­δη­λώ­νουν στο Πα­ρί­σι, στη Λυών, σε πολ­λές δια­φο­ρε­τι­κές γαλ­λι­κές πό­λεις, υ­πο­στη­ρί­ζο­ντας την Ελλά­δα. Νο­μί­ζω ό­τι υ­πάρ­χει έ­να κί­νη­μα αλ­λη­λεγ­γύης, το ο­ποίο αρ­χί­ζει να α­πλώ­νε­ται στη Γαλ­λία και ο κύ­ριος λό­γος γι αυ­τό εί­ναι ε­πει­δή οι άν­θρω­ποι χρειά­ζο­νται νί­κες, χρειά­ζο­νται να πι­στεύουν ό­τι μπο­ρούν να κερ­δί­σουν, χρειά­ζο­νται θε­τι­κά μη­νύ­μα­τα για να βγουν στους δρό­μους και να κι­νη­το­ποιη­θούν. Η νί­κη του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ στην Ελλά­δα και οι νί­κες του Πο­δέ­μος στην Ισπα­νία, οι με­γά­λες δια­δη­λώ­σεις για το δι­καίω­μα στο νε­ρό στην Ιρλαν­δία, ό­λα αυ­τά διευ­κο­λύ­νουν τις κα­μπα­νιές αλ­λη­λεγ­γύης και την ε­πα­νεκ­κί­νη­ση των κι­νη­μά­των, τα ο­ποία εί­χαν λί­γο κου­ρα­στεί στη Γαλ­λία.

Η Πρωτοβουλία των Δελφών

Δεκάδες διεθνείς προσωπικότητες του ακαδημαϊκού κόσμου, της δημοσιογραφίας και της πολιτικής από την ΕΕ, την Ελβετία, τη Ρωσία, τη Βόρεια Αμερική και την Ινδία συμμετείχαν, το περασμένο Σαββατοκύριακο, σε διεθνή συνάντηση, που έγινε στην Αράχωβα με τον τίτλο «Η Πρωτοβουλία των Δελφών» και θέματα συζήτησης τις εναλλακτικές για τον «ευρωφιλελευθερισμό» καθώς και ζητήματα γεωπολιτικής.
Συντονιστής της συνάντησης ήταν ο συγγραφέας και δημοσιογράφος Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος, οργανωτές και υποστηρικτές το «Ίδρυμα Λυσσαρίδη», το ρωσικό «Ίδρυμα για την Παγκοσμιοποίηση και τα Κοινωνικά Κινήματα», το «Παγκόσμειο Εναλλακτικό Φόρουμ», το ελληνικό «Ίδρυμα Ερευνών για την Ανάπτυξη και τη Διακυβέρνηση» και η ιστοσελίδα www.agora-dialogue.com.
Την Παρασκευή, με κείμενο που δόθηκε στη δημοσιότητα και υπογράφουν όλοι οι συμμετέχοντες, ασκείται δριμεία κριτική στην πολιτική των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων και θεσμών απέναντι στην Ελλάδα, ενώ εκφράζουν παράλληλα την «αμέριστη και χωρίς όρους» συμπαράστασή τους στον αγώνα του ελληνικού λαού για την αξιοπρέπειά του, την κοινωνική και εθνική του επιβίωση.